အမွတ္ရ '' ည '' ( သို႔ ) မာရသြန္

     ညေပါင္းမ်ားစြာကို  က်ြန္ေတာ္မနွစ္သက္ေပမယ့္  ထိုညေလး တစ္ညကိုေတာ့  က်ြန္ေတာ္ ခုထိတိုင္ စြဲျမဲအမွတ္ရ သိပ္ခ်စ္ခဲ႔ရတာေပါ့ … … က်ြန္ေတာ္တို႔ရြာက  လံုမပ်ိဴ ေလးေတြက  လျပည့္ညဆို  သူတို႔မိန္းကေလးေတြပဲ စုဝိုင္းျပီး စကားေျပာႀကတဲ႔ အက်င့္က ဓေလ့တစ္ခုလို  ေပၚေပါက္လာခဲ႔တယ္ , , , က်ြန္ေတာ္ရင္ထဲက ေမတၱာေတြကလဲ

တစ္ေန႔ မဟုတ္တဲ႔ တစ္ညမွာေပါ့ဗ်ာ . . . သူမဆီေရာက္သြားခဲ႔ရတယ္ … …

အိပ္မေပ်ာ္ေသးတဲ႔က်ြန္ေတာ္က  လမ္းထေလ်ွာက္ရင္း . . . 

မဇင္မာေအးရဲ႕အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပ်စ္ေလးမွာ မဇင္မာကသူ႔ငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ရီေမာေနလို႔ေပါ့ … … ( ေၾသာ္ . . လျပည့္တစ္ညေပါ့ )

'' မဇင္မာ . . . ''

က်ြန္ေတာ္လွမ္းေခၚလိုက္သည္ . . . ရုတ္တရက္ မဇင္မာ ေဘးနားက အေခ်ာအလွေလးေတြက  လွည့္ႀကည့္လိုက္လို႔ေပါ့ ( '' အု '';: အမေလး တံေထြးေတာင္ ေလွကားနဲ႔ဆင္းသြားပါလား )

'' ေၾသာ္ ငရႈပ္ , နင္ ဘယ္သြားမလို႔လဲ ''

'' အာ , မဇင္မာကလဲ ငရႈပ္မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ့ , နာမည္လဲ သိရဲ႕သားနဲ႔ က်ြန္ေတာ္နာမည္  '' ခ်စ္ေမာင္ '' ေလ ''

မခံခ်င္ေသာ ေလသံနွင့္ က်ြန္ေတာ္ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ … … ဘာလို႔ဆို ေတာ္ႀကာ အေခ်ာအလွေလးေတြက  က်ြန္ေတာ္အထင္ေသးမွာစိုးလို႔ ( အဟီး )

'' သိသားပဲ , နင္ကို နင္ ္ျပန္စဥ္းစားႀကည့္ေလ , ေနရာတကာ နင္ပါလာရင္ အသုဘေတာင္ ငါတို႔ေတြမာရသြန္ေျပးလိုက္ေသးတယ္ မဟုတ္လား  ''

'' မဇင္မာ , ေစာေစာက စကားက ဘယ္လို ဘယ္လို အသုဘေတာင္ မာရသြန္ ဟုတ္လား  ရွင္းျပပါအုန္း အမဇင္မာ ''

မဇင္မာေဘးနားက  အေခ်ာအလွေလးတစ္ေယာက္က သိလိုစိတ္ျဖင့္ေမးရာ . . . က်ြန္ေတာ္က ဝင္ေျဖလိုက္ေလ၏ 

'' ဒါက ဒီလိုပါ , အဲ႔တုန္းက က်ြန္ေတာ္ အေတြးနည္းနည္းမ်ားသြားလို႔ ျဖစ္သြားတာပါ , ဒီလိုဗ်ာ  မရွင္းေသးရင္  က်ြန္ေတာ္ရွင္းျပပါ့မယ္ ဒါနဲ႔  အေခ်ာေလးရဲ႕  နာမည္ … … ? ''

'' နွာပူးး းးး ''

မဇင္မာက  ဝင္ေျဖလိုက္ေလသည္ 

'' က်ြန္ေတာ္က  အေကာင္းေမးတာပါ ''

'' နင္ အဲ႔တုန္းကအေႀကာင္းျပန္ေျပာျပတာနဲ႔ သူ႔နာမည္နဲ႔က  ဘာဆိုင္တုန္း  ''

က်ြန္ေတာ္နဲ႔မဇင္မာ နွစ္ေယာက္ ျငင္းခုန္ေနတုန္းမွာပဲ . . 

'' ကဲပါ . . . နာမည္က စိုးအိပါ ေတာ္ႀကပါေတာ့ . . ထပ္မျဖစ္ႀကပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္ ''

သူမ , ဝင္ေတာင္းပန္လိုက္လို႔သာ  သက္သာတယ္မွတ္လို႔  ကိုယ့္စိတ္ထဲ ကိုယ္ျပန္ေျပာေနမိတယ္ . . . ( ဘာလို႔ဆို . . . မဇင္မာ လက္သီး  တခ်က္ျမည္းလိုက္ရင္  ႀကယ္တာရာေတြ အနီးအနားေရာက္လာလိမ့္မယ္ )

'' ကဲ . . . ေျပာေတာ့ဘူးလား , ဒီမွာ  နားေထာင္ခ်င္ေနျပီ , ဟင့္ , ညည္းတို႔ နွစ္ေယာက္ကေတာ့ေလ   ''

လူႀကီးေလသံျဖင့္ ဝင္ေထာက္ကာ ေျပာေနေပမယ့္  သူ႔ေလးလဲ  အေခ်ာအလွေလးပါပဲ ( အဟီး )

'' ဟုတ္ျပီ , အဲ႔ဆို က်ြန္ေတာ္လဲ ဒီည စကားဝိုင္းမွာ ပါမယ္ေလ ''

'' အိမ္သာသြား  , အဲ႔မွာ သြား '' ပါ '' ''

ထံုစံအတိုင္းေပါ့ . . ဘယ္သူရွိမလဲ ဒီလိုေျပာတာဆိုလို႔  မမဇင္မာပဲေပါ့ 

ဒါေပမယ့္ . . . အားလံုးက  နားေထာင္ခ်င္ေနေတာ့  '' အင္း '' ဆိုလို႔  က်ြန္ေတာ္ '' ပါ '' ရျပီ . , 

'' မမေခ်ာေခ်ာလွလွေတြကို ေမာင္ေျပာျပမယ္  နားေထာင္ကြယ္ ''

'' အမေလး . . .အမေလး  ေလျဖတ္ပါေစ , ဘုရား ''

'' ဟာ ာ , မဇင္မာေနာ္ ''

'' ကဲ . . . ကဲဆို ကဲေနာ္ . . . နင္တို႔ေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ေနႀကတာလဲ . , ငါတို႔ေတြက  စကားေျပာရမွာလား  ဒါမွမဟုတ္  နင္တို႔နွစ္ေယာက္ နပန္းလံုးတာကို ထိုင္ႀကည့္ရမလား  ဒါပဲေနာ္ , ''

ေဒါသေလသံျဖင့္  အေခ်ာေလးတစ္ေယာက္က  ဝင္ေျပာမွ ျငိမ္သက္သြားရေတာ့သည္

'' ကဲ . . ေျပာေတာ့ ဒီမွာ နားေထာင္ခ်င္ေနျပီ ''

'' ေအးပါ , နင္တို႔ မိန္းကေလးေတြက  ျမန္ျမန္ , ျမန္ျမန္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ အျမန္ႀကိဳက္ေနလားဟဲ႔ ''

က်ြန္ေတာ္လဲ မိန္းမတစ္ဦးကဲ႔သို႔ေသာ္ ေလသံမ်ိဴ းျဖင့္ ျပန္ေငါက္လိုက္ရာ . . . စိုးအိက ခပ္ပါးပါးေလး ရီေန၏ 

'' ေျပာျပီ , နားေထာင္ . . .  ငါ့အိမ္ရဲ႕နွစ္အိမ္ေက်ာ္က  '' ဦးျမင့္ကာ ဇနီးဆံုးသြားတဲ႔  အဲ႔ဒီအသုဘမွာေပါ့  သူေျပာတဲ႔  မာရသြန္ေျပးရတယ္ဆိုတာ , ' အေႀကာင္းကေတာ့ မေထြထူးျခားပါဘူး  အဲ့ညက ျဖစ္ခ်င္ေတာ့  ငါ ဖဲရိုက္တာ  ရွဴံ းသြားလို႔ , ဒါနဲ႔ ငါလဲ ႀကံမိႀကံရာ ႀကံေနရင္းပဲ ဘယ္လိုအိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္းမသိဘူး , အဲ႔မွာ ငါတို႔ေတြရဲ႕မာရသြန္ စတာပဲ

ငါ့ အိမ္မက္ထဲထိ  ဖဲအရွဴံ းက စြဲသြားေတာ့  ငါေယာင္ေအာ္မိတာေပါ့ ငါ့ ဆီက  ပိုက္ဆံေတြကို  လူတစ္ေယာက္က အိမ္မက္ထဲမွာ လာလုယူေနလို႔  ငါကလဲ အိမ္မက္ထဲမွာ
ေယာင္ျပီးေအာ္မိတာေပါ့ '' မေပးဘူး '' မေပးဘူး '' နဲ႔  ငါ ေယာင္ျပီးေအာ္တာကေတာ့ '' မေပးဘူး ''ေပါ့
ငါေယာင္ျပီး ေအာ္တဲ႔အသံက အရက္သမားနားထဲေရာက္သြားေတာ့
'' တေစၦပူး ''ျဖစ္သြားေရာ
အဲ႔မွာ အမူးလြန္တဲ႔အရက္သမားကလဲေႀကာက္လန္႔အားနဲ႔ အာက်ယ္က်ယ္ဖြင့္ျပီးေအာ္ပါေလေရာ '' ကယ္ပါအုန္း ဒီမွာ  တေစၦဝင္ပူးေနလို႔ ဖုတ္ဝင္ပူးယံုတင္  တေစၴပါ ဝင္ပူးလာလို႔ '' အဲ႔ဒါနဲ႔ပဲ တရြာလံုးမွာရွိသမ်ွ လူေတြအားလံုး  ငါတို႔ရြာက  ဘုန္းႀကီးဆီကို  မာရသြန္ ေျပးေတာ့တာပဲ, အကုန္ အကုန္  ငါအေဖ အေမကအစ  ထိပ္ဆံုးက ေျပးတာ ,

 , ျပီးေတာ့  ဟိုမွာထိုင္ေနတဲ႔  သူရဲေကာင္းႀကီးေပါ့  မဇင္မာကို ေျပာတာ , သူလဲအတူတူပဲ ထမိန္ေတာင္ပါရဲ႕လား မသိဘူး  ေျပးတာ ေျပးတာ  လိပ္ကိုဒံုးက်ည္တပ္ေပးလိုက္သလိုပဲ အားရပါးရေျပးတာ ေျပးတာ , တရြာလံုးက လူေတြအားလံုး ကေလးပါမက်န္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆီ မာရသြန္ ေျပးရတာဆိုေတာ့  

တခ်ဴ ိ႕ကအိပ္မႈန္ဝါးဝါးနဲ႔ မိရာေျပး  တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္  ေခါင္းေတြအခ်င္းခ်င္း ဝင္ေဆာင့္တိုက္ ၊ တခ်ိဴ ႕က  ေျပးရင္းနဲ႔ေလးဘက္ေထာက္ႀကီးျဖစ္သလိုျဖစ္နဲ႔ေပါ့ , ငါကေတာ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္ အိပ္ေကာင္းေနတုန္းေပါ့ , 

တျခားရြာေတြက  ေဆာင္းဦးေပါက္ဆိုရင္  တရြာလံုးက လူေတြအားလံုး မနက္ခင္းမွာ လမ္းေလ်ွာက္ထြက္ႀကတယ္ . . . ဒါေပမယ့္ ငါတို႔ရြာက လူေတြက်ေတာ့ ေဆာင္းဦးေပါက္လဲ  လမ္းထြက္မေလ်ွာက္ႀကေပမယ့္  အဲ႔ေန႔ညမွာေတာ့  . . .

ငါရဲ႕ေကာင္းက်ိဴ းေႀကာင့္ေပါ့ေလ  မေျပးတဲ့သူ  တစ္ေယာက္မွမရွိဘူး , ငါကလြဲလို႔ေပါ့

ကံေကာင္းတာက  အဲ႔နွစ္က  ငါတို႔ရြာမွာ  ဗိုက္ႀကီးသည္မရွိလို႔ နိုမို႔ဆို  ငါ မလြယ္ဘူး  ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့  သူတို႔လဲ ဗိုက္ႀကီးတကားကားနဲ႔ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို  ေျပးမွာပဲေလ , ''

'' ာ ာ ေနာက္ေတာ့  ဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲ ''

တဟားဟားနဲ႔သူတို႔လဲ အူေတြနာမတတ္ရီရာကေန  စိုးအိက ေနာက္ဆက္တြဲကို  သိလိုစိတ္ျဖင့္ဝင္ေမးရာ , က်ြန္ေတာ္ကလဲ တဖန္ . . . 

'' ဘာျဖစ္ရမလဲ , မစိုးအိကလဲ ,  ဆူဆူညံ႔အသံေတြက '' ေဟးး. .''. .ဝားါ''. . . '' အုး '' နဲ႔ထြက္ေနေတာ့  ေနာက္ျပီး ဖုန္ေတြတေထာင္းေထာင္းနဲ႔ လူေတြအားလံုးက  ေျပး , ေျပးသြားႀကေတာ့ , ကိုယ္လဲ ရုတ္တရက္ လန္႔ျပီးႀကည့္လိုက္ေတာ့ . . . ဘယ္သူမွ မရွိပဲ  . . . ကိုယ္တစ္ေယာက္ပဲ အဲ႔အိမ္မွာရွိေတာ့ . . . ကိုယ္စိတ္ထင္ ရြာထဲက အိမ္တစ္အိမ္ မီးေလာင္ေနလို႔လားဆိုျပီး  ေရပံုးထဲ ေရထည့္ထမ္းျပီး  သူတို႔အေနာက္ကို ေျပးလိုက္တာေပါ့ , ေနာက္ေတာ့ ရြာဦးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလဲ ေရာ , ကိုယ္ ထမ္းျပီး ေျပးလိုက္ရတဲ႔  ေရပံုးက  မီးမျငိမ္းရပဲ  ရြာထဲက ေျပးလာတဲ့ လူေတြ  ေသာက္ဖို႔ျဖစ္သြားတယ္ , ဆရာေတာ္က ေမးျမန္းလိုက္တဲ႔အခါ အမူးသမားက ကိုယ့္ကိုလက္ညိွဳးထိုးျပီး '' သူေျပာတာပါ ဘုရား . . . တေစၦပူး ေနတယ္ဆိုတာ '' လို႔လဲ  ေျပာေရာ  , ကိုယ္ကလဲ သိမွမသိတာ . . . မသိဘူးဆိုျပီး ျငင္းတာေပါ့ , တကယ္လဲ ကိုယ္မွမသိတာ , ဒါနဲ႔ တရြာလံုးက  ကိုယ့္ကို  ဒီလိုအခ်ိန္ႀကီး  ညဖက္မွာေတာင္  သူတို႔ေတြကို မာရသြန္ ေျပးခိုင္းရမလားဆိုျပီး . . . အမေလး မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး , ေဒါသေတြထြက္လာႀကတာ , ပိုဆိုးတာက  , ရြာထဲက အဖိုး . အဖြားေတြက  '' အ ;, မေလးေတာ္ , ဘယ္'ဘဝက ဝဋ္ေက်ြးပါလိမ့္ . . . အ,မ''ေလး'' . . . ငနာေတး  ဒင္းက ေျပးခိုင္းခ်င္ရင္  လူငယ္ေတြကိုပဲ ေျပးခိုင္းပ လား , ခ ုေတ ာ ့   ဒင္းလုပ္ပံု ေက ာ င ္းလ , ေမ ာတ , ျပီးေတာ့ ဒင္းက အံ႔မယ္ ငါတို႔အားလံုးကို ေျပးခိုင္းလို႔လဲ ျပီးေရာ ေရတိုက္ , အ ာ း လ ာ း လ ာ း ေမ ာတွ ာ,' အဲ႔မွာ ကိုယ္လဲ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကေနစျပီး  မာရသြန္ ျပန္ေျပး . . .  မေျပးရင္  ေသျပီေလ , လူေတြအားလံုးက  ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကေန ထင္းေခ်ာင္းေတြယူျပီွၚ း  ထင္းေခ်ာင္းေတြ  တုတ္ေတြကိုယ္စီနဲ႔ ကိုယ့္အေနာက္ကိုလိုက္  ကိုယ့္ကသူတို႔အေရွ႕က ေျပး . .''

က်ြန္ေတာ္စကားအဆံုးမွာပဲ အားလံုးရဲ႕ရီေမာသံေတြဟာ ေကာင္းကင္က သာေနတဲ႔ '' ဖိုးလမင္း ''ႀကီးကိုေတာင္  အျပံဳးအရိပ္အေရာင္ေတြသန္းသြားႀကတယ္ ။

'' အသုဘရဲ႕မာရသြန္ဆိုတာကေတာ့ အဲ႔ဒါပါပဲ . . . ကဲ . . က်ြန္ေတာ္ကိုလဲ  ေရွာက္သီးသုပ္ ေက်ြးအုန္း မဇင္မာ ''

'' ယူစားေလ , ကိုယ္ဖာသာကိုယ္ယူစားေပါ့ ''

'' ေၾသာ္ . . . သိပါဖူး , မဇင္မာကမ်ား . . . . ''

'' ဘ ဘာ  ဘာျဖစ္တယ္  ျပန္ေျပာစမ္း ''

'' စတာပါ . , ခ်စ္တာပါ , ေနာက္တာပါ ''

'' နင္ေနာ္ ''

မဇင္မာရဲ႕စိတ္ဆိုးဟန္မူက  ကိုင္းညႊန္႔ေနတဲ႔ နူတ္ခမ္းပါးေလးေတြကို ေရွ႕သို႔  ေရွ႕သို႔  ဖူးမို႔မို႔ေလး စူစူတြန္းတြန္းထြက္လာေလ၏ ၊

ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေယာက္တစ္ခြန္း စကားဖြဲ႔ဖြဲ႔စီကာ ေျပာေနရင္းနဲ႔  … … 

မဇင္မာရဲ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သူ ''မျငိမ္းေသာ္ ''က   က်ြန္ေတာ္ကို

ျပံဳးစီစီႀကီးနဲ႔ႀကည့္ေနေတာ့ . . . ( အိုး ေဖေဖ ', က်ြန္ေတာ္ေလ  ဘီလုႀကီးျဖစ္ရပါ့ . . ဘယ္လိုႀကီးျဖစ္သြားမွန္းမသိဘူး  ရင္ထဲက အသဲနွလံုးက  ဓာတ္ေလွကား စီးေနရသလိုပဲ  '' ေဝါ '' ဆို ေအာက္ေရာက္လိုက္ ,  '' ဝီး '' ဆို အေပၚျပန္တတ္လိုက္နဲ႔ . . . မထိန္းနိုင္ . . . မေတာင့္နိုင္ေတာ့ပဲ '' အု  အ  ပ ု '' အသံစံုတီးဝိုင္းက ရင္ထဲက ထြက္ေပၚလာေလသည္ )

ႀကည့္ေလဗ်ာ , , ,  '' မျငိမ္းေသာ္'' ဆိုတဲ႔ မေခ်ာေလးက  ဆူဆူျဖိဳးျဖိဳး ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ကလဲ လွသဗ်ိဴ ႕ . . ခါးေလးက ေသးေသးသြယ္ၿပီး , တင္ေလးကဝိုင္းဝိုင္း . . . ျမင္လိုက္တာနဲ႔ စြဲျငိေစတဲ႔ . . . သူမရဲ႕ပါးျပင္ထက္က  ပါးခ်ိဴ င့္ေလးေတြက  ( အို  )  စြဲျငိသြားရျပီေပါ့ကြယ္ . . 

''မဇင္မာ ''က်ေတာ့  တဆန္းသစ္လွျပန္ပါေရာ ၊ ႀကည့္ေလဗ်ာ . . . စကားေျပာရင္ သူမရဲ႕နူတ္ခမ္းက အေပၚကိုလွန္လွန္ေလး တတ္သြားလို႔ ၊ သူမရဲ႕ ရႊန္းလဲ႔လွလဲ မ်က္ဝန္းကလဲ ဘယ္လူကိုမဆို  ဖမ္းယူေဆာင္နိုင္ခဲ႔တယ္ ၊ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္က  က်စ္က်စ္လစ္လစ္ေလးနဲ

( အို ) စြဲျငိသြားရျပန္ျပီကြယ္ . , 

ေနာက္ျပီး . . . '' မစိုးအိ''ကလဲ တဖန္အလွသစ္ဆန္းပါေရာဗ်ာ ၊ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္ကလဲ ျပည့္ျပည့္နွစ္နွစ္ ၊ တင္းတင္းရစ္ရစ္ နဲ႔ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ

 ( အမေလး . . . ငါလဲ ဒီမမေခ်ာေခ်ာေတြကို  ႀကည့္ရင္း ရင္ခုန္သံမမွန္ပဲ  ေသမွာအမွန္ပဲ . . . ဟင္း း , ေတာ္ႀကာ . . . ရင္ခုန္သံမမွန္ပဲ ေသသြားခဲ႔ရင္ '' မသာ '' သိကၡာက်တယ္ ၊ ထိန္းစမ္း ထိန္းစမ္း ထိန္းစမ္း '' ဟာ ဟာ ဟာ '' ပိုဆိုးသြားျပီ  ပိုျမန္သြားျပီ . . ပိုေနွးသြားျပီ )

'' ဟိတ္ , ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ , ဒီမွာ ေရွာက္သီးသုပ္လွမ္းေပးေနတာ လက္ေညာင္းလာျပီ ၊ တခါထဲ  ဘာအေတြးလြန္ေနလဲ ''

'' ေၾသာ္ မျငိမ္း ၊ က်ြန္ေတာ္လဲ ထြက္မွာစိုးလို႔  အတင္းဖိထားရတာပါ ''

'' ဟမ္ , ဘာ ဘာထြက္မွာလဲ ဟဲ႔ ''

အို႔ ေကာင္းေရာေပါ့ , ငါကလဲ ဘာေတြေျပာမိမွန္းမသိဘူး , ဒုကၡပါပဲ 

'' ေၾသာ္ ဒီလိုပါ , အင့္ ဟိုလိုပါ , မျငိမ္းက မသိဘူးထင္တယ္ ၊ ညညဆို သရဲထြက္တတ္တယ္ေလ ၊ အဲ႔ရယ္ေႀကာင့္ . . . မထြက္နိုင္ေအာင္ စိတ္နဲ႔လွမ္းဖိပိတ္တားေနတာ

 ( အဟီး ) '' 

ေတာ္ေသးသေပါ့ ၊ အေလ်ွာက္ျပန္ေကာင္းလို႔ 

'' ဟယ္ . နင္ကလဲ  ညဘက္ႀကီးေနာ္ သရဲအေႀကာင္းမေျပာနဲ႔ ''စိုး''ေႀကာက္တတ္လို႔ပါ ''

စိုးအိက မေျပာပါနဲ႔လို႔ က်ြန္ေတာ္ကို သူမရဲ႕မ်က္ဝန္းေလးနဲ႔ေထြးခ်ည္ျပီး ေျပာေနေပမယ့္  က်န္တဲ႔မေခ်ာမ်ားက ေတာ့  ေႀကာက္ဟန္မရွိ . . ေျပာေနႀက၏ ၊ စိုးအိကလဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မဇင္မာရဲ႕အနားကိုကပ္ျပီး  မဇင္မာရဲ႕လက္ေမာင္းေလးကို  ဆြဲခ်ိတ္တြယ္ရင္း  နားေထာင္ေလေတာ့၏ ၊

'' ဟဲ႔ ငရႈပ္ နင္ ဟိုးတစ္ေန႔က  ေဒၚျမရည္တို႔ အိမ္ေနာက္ေဖးလမ္းကေန ျပန္လာတယ္ဆို . . . ေဒၚျမရည္က  နင္ကို မေျခာက္ဘူးလား ၊ သူက အစိမ္းေသေသတာေနာ္ ၊ ညဖက္ဆို အဲ႔ဒီအိမ္ေရွ႕ကို ျဖတ္ေလ်ွာက္ဖို႔ ေနေနသာ  လွမ္းေတာင္မႀကည့္ရဲႀကဘူး ၊ မတရားေျခာက္လန္႔လို႔ ''

မဇင္မာက ဤ သို႔ေျပာလိုက္ရာ  က်ြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့  ဒါအခြင့္အေရးဟု ေတြးလိုက္ျပီး  က်ြန္ေတာ္ေန႔လည္က  ကိုင္းေတာထဲ သြားရင္းနဲ႔ ေျခဖဝါး ပုလင္းခြဲထိုးရွသြားတဲ႔  ဒဏ္ရာတစ္ခုရွိတယ္ ( ဟ ဟင္ ဟင္း ေတြ႕ႀကျပီေပါ့  မေခ်ာမမလွလွတို႔ရယ္ )

'' ဟာ , ေျခာက္တာေပါ့ဗ်ာ ၊ ဒါေပမယ့္ မဇင္မာကလဲ က်ြန္ေတာ္အေႀကာင္းသိတယ္မဟုတ္လား  ဘယ္ရမလဲ  သူက အစိမ္းပဲေသတာ  က်ြန္ေတာ္က သူ႔ကို အက်က္ေသေရာ  အကင္ေသေရာ လုပ္ပလိုက္တာ  ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ  သူတျပန္ ကိုယ္တျပန္  ႀကက္ဖခြပ္ႀကတာ 

'' အု အီး အီး ဘြတ္ '' အဲ႔မဟုတ္ပါဘူး  သူတျပန္  ကိုယ္တျပန္  ဖိုက္တင္ခ်တာ  မယံုရင္ဒီမွာႀကည့္ေလ  က်ြန္ေတာ္ေျခဖဝါးမွာ ဒဏ္ရာႀကီးနဲ႔ ''

'' ဟဲ႔ ဟဲ႔ . . . ငါတခါမွမႀကားဖူးဘူး သရဲက  လည္ပင္းကုတ္  ဒါမွမဟုတ္လဲ တျခားေနရာေတြကို ကိုက္မွာပဲ . အခု နင္ဟာက ေျခဖဝါးဆိုေတာ့  ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းသြားျပီ ၊ ျပစမ္း ''

မဇင္မာက ေသခ်ာႀကည့္ရင္း  အံ႔ႀသကာ မျငိမ္းေသာ္ကလဲ ေႀကာက္သလိုလိုရွိလာခဲ႔သည္ ၊ စိုးအိကေတာ့ မႀကည့္ရဲလို႔ဆိုျပီး မ်က္နွာလႊဲေန၏ ၊

ထိုအခါ မျငိမ္းေသာ္က . . .

'' နင္ ေျခဖဝါးကို  သူက ဘယ္လိုကိုက္လဲ အဲ႔ဒါေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းတယ္ေနာ္ ''

'' ျဖစ္ပံုက ဒီလိုဗ်ာ . . . အဲ႔ေန႔ညက က်ြန္ေတာ္က  ဟိုဖက္ရြာက  သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဝိုင္းဖြဲ႕ျပီး  ထန္းရည္ေသာက္ႀကရင္းနဲ႔ အျပန္က်ေတာ့  နည္းနည္းမိုးခ်ဴ ပ္စျပဳလာလို႔  အဲ႔ဒါနဲ႔ပဲ က်ြန္ေတာ္လဲ ျဖတ္လမ္းက သြားမယ္ဆိုျပီး ေဒၚျမရည္ရဲ႕အိမ္ေနာက္ေဖးလမ္းကေန ျဖတ္သြားတာေပါ့ '' အဲ႔မွာစေတြ႕တာပဲ ''

'' ဟဲ႔ . . . ဘာစေတြ႕လဲ  ေျပာစမ္းပါအုန္း အမေလး ႀကက္သည္းေတြထလိုက္တာ ''

'' စေတြ႕တာကေတာ့ , ဘယ္သူရွိမလဲ ေဒၚျမရည္ေပါ့ . . . သူက က်ြန္ေတာ္ကို 

 လက္ညိွဴ းထိုးျပီး  

တဟားဟားနဲ႔ရီေနတာ ျမင္ေတာ့  ဘယ္ရမလဲ က်ြန္ေတာ္ကလဲ လက္နွစ္ပူးျပန္ထိုးလိုက္ျပီး  တဝါးဝါးနဲ႔သန္းျပလိုက္တယ္ . . . အဲ႔ဒါနဲ႔ သူက ေဒါသထြက္ျပီး   လမ္းမေလ်ွာက္ပဲနဲ႔  က်ြန္ေတာ္အေရွ႕ကိုေရာက္လာတယ္ 

ဘယ္ရမလဲ . . . က်ြန္ေတာ္ကလဲ အီးမေပါက္ပဲနဲ႔ ခပ္တည္တည္ရပ္ေနလိုက္ျပီး  ၊ သူလိုက္ကိုယ္ေျပး ၊ သူေျပး ကိုယ္လိုက္နဲ႔ ဖိုက္တင္မခ်ပဲ အေျပးစမ္းႀကတာ ေနာက္ေတာ့ သူလဲေမာ ကိုယ္လဲေမာနဲ႔ သူ႔အိမ္ထဲမွာ သူတခြက္ 

 ကိုယ္တခြက္ ေရဝင္ေသာက္ျပီး တခါအိမ္ေနာက္ေဖးကိုျပန္ထြက္ျပီး 

သူတျပန္ ကိုယ္တျပန္ ခ်တာ ခ်တာဗ်ာ   သူကလဲမတ္တတ္ရပ္လို႔  ကိုယ္ကလဲငုတ္တုတ္ထိုင္လို႔ေပါ့ ၊ စိတ္မရွည္ေတာ့ဒါနဲ႔ပဲ က်ြန္ေတာ္ပိတ္ကန္ပစ္လိုက္တာ  သူကိုမထိပဲ  လြတ္သြားတယ္ ၊ အဲ႔မွာစတာပဲ . . . သူက  က်ြန္ေတာ္ေျခေထာက္ကို  ဖမ္းဆုပ္ျပီးတခါထဲ အားရပါးရ  ကိုက္လိုက္တာ   အဲ႔မွာ . . . . ဒီဒဏ္ရာရရွိခဲ႔တာပဲ , ''

'' ေၾသာ ္''

အားလံုးရဲ႕ပါးစပ္ဖ်ားမွ '' ေၾသာ္ ''ဆိုျပီး တညီတညာထဲ ထြက္လာခဲ႔ျပီး  က်ြန္ေတာ္ကို အထင္ႀကီးသြားေလ၏ 

'' မမဇင္ , စိုး အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ , ျပန္လိုက္ပို႔ေပး ''

'' ဒီမွာပဲအိပ္မယ္ဆို . . စိုးကလဲ  

 ဒီအခ်ိန္မိုးကလဲခ်ဴ ပ္ခ်ဴ ပ္နဲ႔ ႔။႔''

မဇင္မာက ေျပာေသာ္လဲ  မစိုးအိက အိ္မ္ျပန္ဟု ေျပာေနရွာေတာ့  … … …

'' မျငိမ္းေရ  , နင္လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ဟာ

ငါေစာေစာက  ငရႈပ္ရဲ႕သရဲအေႀကာင္းကို နားေထာင္ရင္း ေႀကာက္လာလို႔ ''

'' ဟာ မဇင္ကလဲ  ငါလဲေႀကာက္တာပဲ ''

'' ဟင္ , အဲ့ဒါဆို  

စိုးဖာသာတစ္ေယာက္တည္း ျပန္ရေတာ့မွာလား  စိုးလဲေႀကာက္လို႔ပါဆို ''

အားလံုးက အႀကပ္ရိုက္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ  က်ြန္ေတာ္ကေတာ့  မသိသလို  ေရွာက္သီးသုပ္ေလးစားလိုက္  ေရေႏြးႀကမ္းေလး ေသာက္လိုက္နဲ႕ေပါ့ . . . သိပ္မႀကာပါဘူး  ျမားဦးက က်ြန္ေတာ္ဘက္ လွည့္လာ၏ ၊

'' ငရႈပ္ , စိုးအိကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ာာ ဟာ ''

မဇင္မာက  အကူအညီေတာင္း၍ ေျပာရွာေလေတာ့သည္ ၊

'' ရပါတယ္ အပန္းမႀကီးပါဘူးဗ်ာ  ဒါေပမယ့္ မစိုးအိက က်ြန္ေတာ္ကို ယံုႀကည္စိတ္ခ်ရဲ႕လား  ''

'' အမေလး ငရႈပ္ရယ္  နင္ကို မယံုႀကည္ပဲနဲ႔ ငါတို႔သူငယ္ခ်င္း စိုးအိကို ျပန္လိုက္ပို႔ခိုင္ပါ့မလား ၊ နင္ကို ယံုလို႔ လိုက္ပို႔ခိုင္းတာေပါ့ဟ ''

မစိုးအိကလဲ ေခါင္းေလးညိတ္ကာ  ျပံဳးတံု႔လွည့္လို႔ေပါ့ ၊

'' အင္းေလ , အဲ႔ဒါဆို သြားမယ္ေလ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ ''

ဒီလိုနဲ႔ မျငိမ္းေသာ္ မဇင္မာတို႔ကို  နူတ္ဆက္ျပီး မစိုးအိကို အိမ္အျပန္လိုက္ပို႔ေလေတာ့သည္ ၊

လမ္းတဝက္ေက်ာ္ေလာက္အထိ  သူလဲဘာမွမေျပာ  ကိုယ္လဲဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္းမသိ

  ( အမေလး  ျငိျပီေဟ့  ျငိျပီ )

'' မစိုးအိ ''

'' ဟုတ္ , ေျပာပါ ''

'' အင္း အဲ အို အာ အိ အဲ႔ေျပာရမွာ . . . . .  ''

'' ေျပာေလ  , ဘာေျပာမလို႔လဲ ,''

'' ကြ ် န ္ေတာ္ေလ . . . မမမမမမမမစိုးအိကို ''

( ဟာ ဒုကၡပဲ အေရးထဲ  စကားေတြထစ္ကုန္ျပီ )

'' ေၾသာ္ . . . ဒါနဲ႔ ဒီကအကိုက  မမဇင္မာနဲ႔ အေတာ္ေလး ခင္မင္တယ္ေနာ္ ''

'' ခ်စ္ , ခ်စ္ ခ်စ္ခ်စ္ခ်စ္ခ်စ္တယ္သူ ''

'' အဟိ , မမဇင္မာနဲ႔ အကိုနဲ႔က  ခ်စ္သူေတြလား , ေၾသာ္  ''

 ( ငါနွယ္ေနာ္  ထုတာတေနရာ ထိတာတခု 

ဆိုသလို ျဖစ္ျပီ 

အေရးထဲ စကားကထစ္ရတယ္လို႔ )

'' မဟုတ္ပါဘူး , မဇင္မာနဲ႔နဲ႔နဲ႔နဲ႕နဲ႕နဲ႕နဲ႕နဲ႕က်ြန္ေတာ္ က  ခ်စ္သူေတြမဟုတ္ မဟုတ္ မဟုတ္ တဟုတ္ မဟုတ္ဘူး , က်ြန္ေတာ္  မစိုးအိကို  ထုတာ . . . မွားလို႔   ခ်စ္တာ  က်ြန္ေတာ္မစိုးအိကို ခ်စ္ခ်စ္ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာတာပါ ''

'' ရွင္ , . . . ဘာလဲ အကိုက စိုးကိုအခြင့္အေရးယူတာလား  စိုးငိုလိုက္မွာေနာ္ ''

က်ြန္ေတာ္ မစိုးအိရဲ႕အိစက္စက္ လက္နွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ျပီး  က်ြန္ေတာ္ရင္ခြင္ထဲသို႔ထည့္လိုက္ျပီး

'' တကယ္ . . . ေျပာတာပါ ၊ မစိုးအိကို ကိုယ္တကယ္ခ်စ္တာပါ ၊ မစိုးအိမယံုဘူးဆိုရင္ေလ  မနက္ျဖန္ကိုယ္အေမနဲ႔အေဖကို လာေတာင္းခိုင္းပါ့မယ္ ၊ ျမင္တာက အခုမွဆိုေပမယ့္  တြယ္ျငိရတဲ႔ အခ်စ္ႀကိဳးေလးကေတာ့  ဖယ္ခြာရခက္လွသမို႔ ၊ ဆယ္ကမာၻ႕တိုင္ထိ ခ်စ္လ်ွက္ပါလို႔ ကိုယ္ေျပာမယ္  မစိုးရယ္ ''

'' ဟာ . , ခက္ပါျပီ . . ''

'' ဘာခက္တာလဲ မစိုးမွာက  ခ်စ္သူရွိလို႔လား ''

'' မရွိပါဘူး ''

'' အဲ႔ဒါဆို . . . 

ရင္ခြင္ဗလာ ၊ အျဖဴ လႊာခ်င္းအတူတူ ၊ 

အပိုလူမရွိတဲ႔ '' စိုးနဲ႔ေမာင္ '' တို႔အခ်စ္ႀကား ၊ ေမတၱာထားႀကရင္း ၊ သစၥာေတြနွစ္ဆတိုးလို႔ရယ္ ၊ စိုးရဲ႕အခ်စ္စကား  ေမာင္နားျဖင့္ႀကားခ်င္တယ္ စိုးရယ္ အေျဖေပးပါေတာ့ကြယ္ ၊ ''

'' အံ႔မယ္ ၊ ရည္းစားစကားေျပာေနတာလား ဒါမွမဟုတ္ ကဗ်ာဆရာလုပ္ဖို႔  ကဗ်ာေတြလာရြတ္ျပေနတာလား ''

'' ရည္းစကားေျပာေနတာကို ၊ အနီးနားကသူေလးက ၊ ေမာင့္ကို အထီးမက်န္ဖို႔  ခ်စ္စကားေလးတခြန္း  ခြန္းဆင့္ေပးပါ ''

'' ဟာ ပိုဆိုးလာျပီ , ဘာလိုျဖစ္ေနတာလဲ , အဲ့လို ထပ္ေျပာရဲေျပာႀကည့္  ဒီကမခ်စ္ေတာ့ဘူး သိလား ''

'' စိုး စိုးက ကိုယ္ကို အဲ႔ဒါဆို ခ်စ္တယ္လို႔ အေျဖ ေျဖ ေဖ ေဖေ ဖ . . . ''

'' ဟာ လုပ္ျပန္ျပီ  , အေျဖေပးတာ , အေဖေပးတာမဟုတ္ဘူး . . . ဘာမွန္းသိဘူးကြာ ''

'' စိုး ေနပါအုန္း , မေျပးနဲ႔ေလ . . . ေမွာင္ေနတယ္ ခလုတ္တိုက္အုန္းမယ္ ''

စိုးက က်ြန္ေတာ္ရင္ကို လက္သီးေလးျဖင့္ ဖြဖြေလးထုကာ  ရြရြကေလး ေျပးထြက္လို႔  က်ြန္ေတာ္ကလဲ လွလွပပေလး အေနာက္ကေန ေျပးလိုက္ပါေတာ့၏ ၊

'' စိုးတို႔အိမ္ ေရာက္ျပီ ေမာင္ , မနက္ျဖန္ မမဇင္မာအိမ္ကို လာခဲ႔မယ္ေနာ္ အဲ႔မွာေတြ႕ႀကတာေပါ့ ေနာ္ ေမာင္ ''

'' အင္း , ေမာင္  အခုအိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အေမနဲ႔အေဖကို ေျပာျပီး  စိုး မိဘေတြဆီမွာ မနက္ျဖန္လာေတာင္းခိုငး္မယ္ ၊ ဘယ္လိုလဲ စိုး ''

'' ဟင္ ေမာင္ကလဲ  ခ်က္ခ်င္းႀကီး ''

'' ရဘူးကြာ  ေမာင္က စိုးနဲ႔မခြဲနိုင္ေတာ့ဘူး ''

'' အင္းပါ , အဲ႔ဒါဆိုလဲ ျပီးေရာ ''

က်ြန္ေတာ္ရင္ခြင္ထဲသို႔ စိုးကိုဆြဲသြင္းရင္း  စိုးရဲ႕နဖူးျပင္ကို ျမတ္နိုးေသာအနမ္းတစ္ပြင့္ ေခ်ြခ်လိုက္ေလေတာ့၏ ။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပင္ . . . 

'' ေဖႀကီးေရ  ေမႀကီး ၊ ေမႀကီးေရ ေဖႀကီး ''

'' ဟ . , ငရႈပ္ ဘာျဖစ္လာတာလဲ ၊ ေဖႀကီးဆိုလဲ ေဖႀကီးေပါ့ ၊ အခုေတာ့ ေမႀကီးေရ ေဖႀကီး ၊ ေဖႀကီးေရ ေမႀကီးဆိုေတာ့ . . . ဘာလိုေတြေခၚေနမွန္းမသိ ၊ ကဲေျပာ မင္းဖင္ကို ဘယ္ပုရြတ္ဆိတ္ကိုက္လိုက္လို႔တုန္း ''

'' ေဖႀကီး , က်ြန္ေတာ္ မိန္းမရျပီဗ်ာ ၊ မနက္ျဖန္လိုက္ေတာင္းေပး ''

'' ဟဲ႔ ေနစမ္းပါအုန္း သားရယ္ ၊ သားမွာ ခ်စ္သူရွိတာ အေမျဖင့္တခါမွမႀကားဖူးေပါင္ ၊ ခုဘာလိုျဖစ္ျပီး  မိန္းမယူဖို႔ အတင္းေတာင္းခိုင္းရတာတုန္း . . . ''

'' မေတာင္းေပးဘူးလား ၊ ေဖႀကီးနဲ႔ေမႀကီးက ''

ထိုအခါ ေဖႀကီးက ေလသံေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ေလးျဖင့္ . . .

'' ခက္တာသားရယ္ . . . သားကို ဟိုဘက္ရြာက ေဒၚမိေအး သမီး မသူဇာနဲ႔ အိမ္ေထာင္ခ်ေပးဖို႔ဆိုျပီး အေဖတို႔အေမတို႔က အားလံုးစီစဥ္ျပီးျပီ ''

''

'' ဟာ အဲ႔ဒီကိစၥ သားလဲမသိရပါလား ''

'' ေအးကြယ္ . . ေျပာမယ္ ေျပာမယ္ဆိုျပီး ေမ့ေမ့သြားတာ ''

'' ဟာ အဲ႔လိုမရဘူး က်ြန္ေတာ္မစိုးအိကိုပဲ လက္ထပ္ယူမွာ ၊ ေဖၾကီး စီစဥ္ထားတဲ႔ ေဒၚမိေအးသမီး မသူဇာနဲ႔မဂၤလာကိစၥက ေဖႀကီးဖာသာ တာဝန္ယူ သားကေတာ့ မစိုးအိမွ မစိုးအိပဲဗ်ာ ''

'' မင္း ဘာလိုေျပာလိုက္တာလဲ ငရႈပ္ ငါကိစၥ ငါတာဝန္ယူရေအာင္  ငါက ေဒၚမိေအးသမီးသူဇာနဲ႔ ေနာက္အိမ္ေထာင္ထပ္ျပဳရမွာလားကြ ''

'' ဘာရွင့္ , ရွင္ ဘာစကားေျပာတယ္ . . . အမေလး  အသက္ျဖင့္ဖင္ေဆာင့္ေနျပီ  ေနာက္အိမ္ေထာင္မ်ား ထပ္ျပဳခ်င္ေသး ''

'' မင္း ဘာစကားေျပာတာလဲကြ ၊ မင္းရဲ႕သားက အဲ႔ဒီခေလးမနဲ႔မယူဘူးဆိုေတာ့  ဒီကေလးမရဲ႕သိကၡာ ဘယ္ေလာက္က်သြားမလဲ ၊ ငါက သားသမီးခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာလို႔ ေျပာတာ , ''

'' ကဲပါဗ်ာ . . . ေတာ္ႀကပါေတာ့ , သားကို မနက္ျဖန္ မစိုးအိရဲ႕မိဘေတြဆီမွာ လိုက္ေတာင္းေပးရင္ ေဖႀကီးရဲ႕လယ္ေတြ ၊ ယာေတြကို

 ဝိုင္းကူလုပ္ေပးမယ္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေဒၚမိေအးသမီး မသူဇာနဲ႔အိမ္ေထာင္ခ်ေပးရင္ေတာ့ သားက  ဘာမွမလုပ္ဘူး ၊ အရက္ခ်ည္းပဲ 

တေနကုန္တေနခမ္း ေသာက္မယ္ ျပီးရင္ တရြာလံုးမွာ ရွိတဲ႔ လူေတြအားလံုးကို . . . . . . ''

'' ကဲ ကဲ ေတာ္ေတာ့ , မနက္ျဖန္ ေဖႀကီးနဲ႔ေမႀကီး လိုက္ေတာင္းေပးမယ္ ဟုတ္ျပီလား 

တို႔ေတြကိုေတာ့  ထပ္ျပီး 

 မာရသြန္မေျပးခိုင္းပါနဲ႔ သားရယ္ ''

   '' ေမာင္ , ေမာင့္ ''

'' ေၾသာ္ , စိုး . .  ''

'' ဘာေတြအေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနလဲ ေျပာစမ္းပါအုန္း ''

'' ေၾသာ္ , မိန္းမကလဲ ေမာင္က အေတြးနယ္မခ်ဲ႕ပါဘူး ၊ အေတြးေလးေတြကို  ျပန္ရစ္ႀကည့္ေနတာပါ ''

'' ဘယ္အေတြးကိုျပန္ရစ္ႀကည့္လဲ ''

'' ေၾသာ္ , စိုးနဲ႔ေမာင္တို႔ ဆံုေတြ႕ႀကတဲ႔ လျပည့္ဝိုင္းရဲ႕ညတစ္ညအေႀကာင္းေလးေတြေလ ''

'' ဟင့္ ပိုကိုပိုလြန္းပါတယ္ ''

'' မပိုပါဘူး , ''

'' ေမာင့္ , လႊတ္ပါ , ေနာက္ေဖးမွာ ထမင္းအိုးဆူေနျပီလားမသိဘူး , ဟာ

 အသက္ရွဴ က်ပ္လာျပီ . . လႊတ္ေတာ့ဆို ''

''ဆူဆူကြာ , ထမင္းအိုးပဲ ဆူဆူ ၊ အိမ္ႀကီးပဲမီးေလာင္ မီးေလာင္ ေမာင့္ကေတာ့ လႊတ္ပလူး  လႊတ္ဘူး . . . ''

'' ဟင့္ ေမာင္နဲ႔ေတာ့ ခက္ပါျပီ , ဟင္ . . . ေမာင္ ဘာအနံ႕ႀကီးလဲ မီးခိုးေငြ႕ေတြ အိမ္ေနာက္ေဖးက ထြက္လာတယ္ ''

'' စိုးကလဲ အဲ့ဒါမီးခိုးေငြ႕မဟုတ္ဘူး ၊ စိုးနဲ႔ေမာင့္တို႔ရဲ႕ အခ်စ္သ႑ာန္ေလးေတြလို႔ ေခၚရတယ္ ''

'' ဟာ . . . ေမာင  ေမာင္ႀကည့္ပါအုန္း စိုးတို႔ အိမ္ေနာက္ေဖးတျခမ္း မီးေတြေလာင္ျပီး မီးေတြ ေဘးအိမ္ေတြကို လြင့္ကူးျပီး အကုန္ေလာင္ကုန္ျပီ ''

'' ဟင္ , စိုး အဲ႔ဒါဆို ေျပးေတာ့ ေျပးေတာ့ , ဒီတခါ ေမာင္လဲေျပးရေတာ့မယ္ ''

'' ကယ္ပါအုန္း မီး မီး မီးဗ်ိဴ ႕ ေလာင္ေန

လို႔ဗ်ိဴ ႕ ''

( ကဲ . . . ဘာေျပာေကာင္းႀကေသးလဲ ဒီတခါလဲ  အဖိုး ၊ အဖြားတို႔ပါမက်န္ ရြာလံုးက်ြတ္ မာရသြန္ပြဲႀကီးမွာ က်ြန္ေတာ္ကေရွ႕ဆံုးကေန  ဦးေဆာင္လို႔ ပုဆိုးကြင္းသိုင္းျပီး ေျပးေလရာ . . .  ဒီတခါေတာ့ ရြာဦးကဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမဟုတ္ေတာ့ပဲ  ျမိဳ႕ေပၚက မီးသတ္ရံုးဆီ '' အီ အု ဖြတ္ ဘြတ္ ဘူ ''ထြက္တဲ႔ဟာေတြ ထြက္ကုန္ႀကလို႔  အမေလး မာရသြန္  အျမန္ေျပးဟ ) ''/\

              

ညမင္းႀကယ္တံခြန္