Friday, January 27, 2017

             တိုးတိတ္ ေဝးလြင့္ ရွိဴ က္မ်က္ရည္ 

ေထြးဖက္လ်ွက္  တိုးယွက္ျဖာ ။

မ်က္ဝန္းျပာ  ဝင္းထြက္လို႔
တမွိတ္ခတ္  ပင့္သက္ေပ်ာက္ကြယ္
ခမ္းေျခာက္လို႔လာ ။

ညာဥ္ကမာၻ႕  အဖန္ဖန္ညွိ
အျပန္မဲ႔     ေျခနင္းရာ
ေျမယာအိမ္  ေဆာက္လို႔ 
ထာဝစဥ္ … …
ေမတၱာႏြံ႕    ေမာင့္အသဲက်ြန္ခဲ႔
ျပန္ဆံုရန္ခက္ေခ် ျပီ ။

သူမနွင့္က်ြန္ေတာ္က  အိမ္နီးနားခ်င္း ၊
, ခေလး ဘဝအရြယ္ထဲကေန
အခုလို ႀကီးျပင္းလာတဲ႔အရြယ္ထိ 
 ခင္မင္မႈ႕ေတြက ကိန္းေအာင္းေနေလသည္ ၊ ေနာက္ျပီး , သူမက  အရမ္းေခ်ာတယ္ ၊ 
ဒါေပမယ့္ … … က်ြန္ေတာ္  သူမကို ရင္မခုန္ရဲဘူး ဘာလို႔ဆို , , , က်ြန္ေတာ္ဟာ  သူမရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ဦးဟု
အမည္ခံထားလို႔ပဲ ၊ သူမက  က်ြန္ေတာ္ကို  တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြလို  နာမည္မေခၚပဲ , , , ''ကိုကို''လို႔ ေခၚျပန္တယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ . . . က်ြန္ေတာ္နွင့္သူမရဲ႕ႀကားမွာ  
ခင္မင္မႈ႕ကလြဲျပီး  ဘာမွမရွိခဲ႔ဘူး ၊ 
ဒီလိုနဲ႔ , ေနလာရင္းျဖင့္ . . . တစ္ေန႔ေတာ့ … … က်ြန္ေတာ္မွာ  ခ်စ္သူရွိလာခဲ႔တယ္ ၊ 
သူမကေတာ့  ဟိုးအရင္အတိုင္းတစ္ေယာက္ထဲ ၊
'' ဟဲလို , မမလား ''
'' ဟုတ္တယ္ ,ဟုတ္တယ္ , မမွတ္ထားဘူးလား , မမဖုန္းဆက္လိုက္တိုင္း  အျမဲတမ္း 
ဟဲလို မမလား,နဲ႔  သူစိမ္းက်ေနတာပဲ ၊
စိတ္တိုတယ္ေနာ္ , ေနာက္တခါ  
ဟဲလို မမလား , ေမးႀကည့္ ၊
ေျပာႀကည့္ ၊ မေခၚေတာ့ဘူး ''
'' မွတ္ထားပါတယ္ မမရယ္ ,
ပိုေသခ်ာေအာင္ ေမးမိတာပါ ''
'' ထားပါေတာ့ , ဒီဆင္ေျခပဲ ျပန္ျပန္ေျပာတတ္တယ္,
ေမာင္,အခု  ဘာလုပ္ေနလဲ ''
'' မမနဲ႔စကားေျပာေနတယ္''
'' ဟာ , ရြဲ႕တာလား , ဒါေတာ့သိတာေပါ့ , 
ေမာင္ေနာ္ မရြဲ႕နဲ႔ ''
'' မရြဲ႕ပါဘူး , အခုအလုပ္လုပ္ေနတယ္ , 
ရံုးမွာေလ ''
'' ေၾသာ္ , မမဖုန္းေႀကာင့္  ေမာင့္,အလုပ္ပိုရႈပ္သြားျပီထင္တယ္ ၊
ညေနရံုးဆင္းမွ  ေတြ႕မယ္ေနာ္ ,''
'' အင္း , ''
'' အဲ႔ဒါဆို ,ဒါပဲေနာ္  ေမာင္ ''
'' အင္း , ညေနေတြ႕မယ္ မမ ''
က်ြန္ေတာ္ မမနဲ႔ဖုန္းေျပာျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ 
 ရံုးက သူငယ္ခ်င္း ကိုခင္ေအာင္ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္ ၊
'' ဘယ္သူနဲ႔ဖုန္းေျပာေနတာလဲ ''
'' မမ''
'' ေၾသာ္ , ဒါနဲ႔ မင္းမ်က္နွာ ဘာလိုျဖစ္ ,
ညိဳးမိႈင္မိႈင္နဲ႔  ဘာလဲ  မင္းမမက  ဖုန္းနဲ႔စိတ္ေကာက္ျပလိုက္လို႔လား ''
'' မဟုတ္ဘူး  ''
'' အဲ႔ဒါဆို,မင္းမ်က္နွာ  
ဘာလို႔လင္းတမိႈင္  မိႈင္ေနတာလဲ ''
'' မိႈင္စရာရွိလို႔ေပါ့ဗ်ာ ''
'' ငါ မင္းကိုေတာ့ တခုေျပာပါရေစ ,
မင္းတို႔ႀကားထဲကို 
 ဝင္ပါတာေတာ့မဟုတ္ဘူးေနာ္ , 
မင္း မမက မင္းအေပၚတအားဂရုစိုက္သလို,
မင္းအေပၚ တအားေကာင္းတယ္ ၊ 
မင္း သူကလြဲျပီး  တျခားတစ္ေယာက္ကို ေျပာင္းဖို႔စိတ္မကူးနဲ႔  ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ 
 သူလို ခ်စ္သူမ်ိဴ းက   သူတစ္ေယာက္ပဲရွိလို႔ ''
'' ေက်းဇူးပါပဲဗ်ာ , အခုလို 
ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ္စားျပီးေတာ့  သူမ်ားေကာင္းေႀကာင္း ေျပာေပးလို႔ ,''
'' ငါ လုပ္လိုက္ရ , 
မင္း ေသေတာ့မယ္ ''
'' အံ႔မယ္ , က်ြန္ေတာ္ကိုသာ  ေျပာေနတာ , ကိုခင္ေအာင္ေကာ  မရွာေတာ့ဘူးလား , ''
'' ငါက လူပ်ိဴ လုပ္မွာကြ ''
'' ထင္ပါတယ္ , အဲ႔လိုလူမ်ိဴ းလို႔ ''
'' ဘာကိုလဲ ''
'' မိန္းကေလးေတြ
 အလိုမရွိတဲ႔လူမ်ိဴ းလို႔ ေျပာတာ ''
'' ဟာ ာ , မ်ားျပီ , ေတာ္ေတာ္ဖဲ႔ေနပါလား ''
ကိုခင္ေအာင္ကေတာ့  ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးသြားေလျပီး 
ရံုးထဲ ျပန္ဝင္သြားေတာ့သည္ ၊
ရံုးဆင္းခ်ိန္မွာေတာ့  မမနဲ႔႕ေတြ႕ခဲ႔ျပီး
အိမ္သို႔အျပန္အလာမွာ . . . . . 
ကေလးငယ္တအုပ္နွင့္
ေဆာ့ကစားေနေသာ္  ေဝေဝဇင္ ,
က်ြန္ေတာ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေပါ့
'' လူႀကီးေတြက  ညာတယ္ဆိုတာ
ဒါကိုေျပာတာ , ''
'' ဘာ , ကိုကို,နင္ေနာ္  
စကားေျပာတာ ႀကည့္ေျပာ, သိလား ''
'' ႀကည့္လို႔ျမင္လို႔  ေျပာတာေပါ့ ,
ေဝေဝ,နင္ ထက္လင္းရင္လူးေဆး လိမ္းအုန္း , ''
'' ငါက ဘာလို႔ထက္လင္း လိမ္းရမွာလဲ ''
'' ထက္လင္းရင္လူးေဆးက  သူငယ္နာေပ်ာက္တယ္ေလ , 
နင္အခုလို မႀကီးမငယ္နဲ႔ေဆာ့ေနတာမရွက္ဘူးလား ,
  ေနာက္ျပီး  ကေလးေတြနဲ႔ေဆာ့ေနတာ ''
'' ငါဖာသာငါ ေပ်ာ္ခ်င္လို႔ ခေလးေတြနဲ႔ေဆာ့ေနတာကိုလဲ ေျပာေသးတယ္ ၊ ေနာက္ျပီး  သူငယ္နာျပန္တယ္လို႔လဲ 
ေျပာေသးတယ္ ၊ ဟုတ္လား ''
'' ဟုတ္တယ္ေလ ,
 အဲ႔ေတာ့  . . . ဘာျဖစ္လဲ ''
'' နင္ကို  အေသသတ္ခ်င္တယ္ ''
'' ေၾသာ္ , အဲ႔လိုလား , ေျပးမွာေပါ့ ,''
'' နင္ မေျပးနဲ႔ေနာ္ ''
'' အံ႔မယ္ , ေျပးမွာပဲ ၊ ဘာလို႔နင္စကားနားေထာင္ရမွာလဲ ''
'' ငါ ေမာလာျပီေနာ္ , ေအး ,
နင္မိလို႔ကေတာ့ အေသပဲ ''
'' အဲ႔ဒါဆို , အရင္မိေအာင္ဖမ္းေလ,
ငါေျပာပါတယ္ , ငါက မာရသြန္သမားပါလို႔ . , 
နင္အခု မေျပးနိုင္ေတာ့ဘူးမလား ''
'' အားး , ငါေျခေထာက္ 
ေခါက္သြားျပီထင္တယ္ , နာလိုက္တာ ''
'' ရိုးေနျပီသိလား , ေနာက္ထပ္ရွာလိုက္အုန္း ''
'' ငါတကယ္ေျပာတာ , ဒီအခ်ိန္က  ေနာက္ရမယ့္ အခ်ိန္မွမဟုတ္တာ , အားး , နာတယ္ , 
ေျခေထာက္က်ိဴ းျပီလား  မသိဘူးး ''
'' တကယ္ျဖစ္သြားတာလား , မွန္း 
ငါႀကည့္ေပးမယ္ , ဘယ္ေနရာလဲ ''
'' မိျပီ , နင္ ဘယ္ေျပးမလဲ , ေကာင္စုတ္''
'' ညာဘက္ေျပးခ်င္တယ္''
'' ဘ ာ ာ ''
'' နင္ပဲ ဘယ္ေျပးမလဲဆို , 
အဲ႔ဒါေႀကာင့္  ငါ ညာဘက္ေျပးခ်င္တယ္လို႔ေျပာတာပါ ၊ နင္ ေျခေထာက္က  ဘာမွမျဖစ္ဘူးေပါ့ , 
နင္ ငါကို အငိုက္ဖမ္းတာေပါ့ ဟုတ္လား ''
'' မာယာဆိုတာ ပိုတယ္မရွိဘူးတဲ႔ , 
ကမာၻ႔ေက်ာ္ စာေရးဆရာႀကီးေျပာထားခဲ႔တာ ၊ မွန္တယ္ေနာ္ , ငါေျပးလိုက္စရာေတာင္  မလိုဘူး  နင္ဖာသာ  ငါအနားလာျပီး အမိခံတာ ''
'' ေအးပါ , အငိုက္မိေတာ့လဲ  အရွဴိက္ထိတာေပါ့ ''
'' ေစာေစာက  စကားေလး ျပန္ေျပာပါအုန္း , 
ဘာတဲ႔  သူငယ္နာျဖစ္ရင္
ထက္လင္းလူးဆိုတာ   ဘယ္သူ႔က လူးရမွာဟင္ , ေျပာျပပါလား ''
'' ငါ အမွန္ေျပာရင္  နင္ထုမွာမလား ''
'' ဒါေတာ့ , အုတ္နီခဲကို  ေမးႀကည့္ေပါ့ ''
'' ဒီလိုပါပဲ , အမွန္ေျပာရင္ 
အထုခံရတတ္တာ သဘာဝပဲ ''
'' နင္ အပိုေတြ ေလ်ွာက္ေျပာမေနနဲ႔ , ေျဖေလ , ထက္လင္းသူငယ္နာရင္လူးေဆးက  ဘယ္သူလူးရမွာလဲ ''
'' ငါ လူးရမွာ , အင္း , ျပီးေတာ့  ငါတို႔ရံုးက  လူႀကီးေတြအားလံုးလဲ လူးရမွာ , ''
'' ေစာေစာက နင္ေျပာတာ အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး , ''
'' ဟဲ႔ ဟဲ႔ , မထုနဲ႔ေနာ္  ငါ့ေခါင္းက  အုတ္နီခဲေလာက္မမာဘူးေနာ္ , ''
'' အဲ႔ဒါဆို အမွန္ေျပာ , ငါ မေက်နပ္ဘူးေနာ္ ''
'' ေစာေစာက ေျပာတဲ႔အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္  , နင္ကိုေျပာတာ , ''
'' ကဲ . . . နင္ အခုလိုအမွန္အတိုင္းေျပာေတာ့  ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္သလဲ ,''
'' နင္ နင္ ငါကို  အုတ္နီခဲနဲ႔မထုနဲ႔ေနာ္ ''
'' ေအးပါ , နင့္ကို  အုတ္နီခဲနဲ႔မထုပါဘူး စိ္တ္ခ်  ,
 ဟိုမွာ ေတြ႕လားး , သံပိုက္ , 
အဲ႔ဒါနဲ႔  အားပါးရွိနည္းနည္းပဲ ရိုက္မွာ ''
'' ဘာ , ေသပါးးပါျပီးးးး ''
'' ဟဲ႔ , ဟယ္  
သတိေတာင္လစ္သြားျပီ
သတၱိက  ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာေနာ္ ''
'' ကမာၻ႔ေက်ာ္ကဗ်ာဆရာႀကီးက ေျပာထားတယ္ ၊ မာယာထက္ကို  
ဗ်ဴ ဟာ ပိုက်ြမ္းရတယ္တဲ႔ , 
သိလား  ငတံုးမေလး ,သြားျပီ တာ့တာ့  ''
'' ဟာ , သတိလစ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး 
ေျပးတယ္ေပါ့ , ေအးပါ , 
ေနာက္ႀကံဳလို႔ကေတာ့  နွစ္ဆပဲ ''
ေတာ္ေသးတယ္ ၊ ေျပးလႊတ္လို႔သာေပါ့ ၊
 နို႔မို႔ဆို မလြယ္ဘူး , တကယ္ရိုက္မယ့္ရုပ္ ၊
( ဟူးး းးး ) ၊
မနက္မိုးလင္းတာနွင့္အရင္ဆံုးေတြ႕တာက . . .  ပန္းပင္ေတြကို ေရေလာင္းေနတဲ႔ ေဝေဝ ၊ ညေရာက္ရင္လဲ  အရင္ဆံုးေတြ႕တာက
အိမ္ေရွ႕၌  ကေလးတသိုက္နွင့္ 
စုရံုးကစားေနေသာ္ ေဝေဝပါပဲ ၊  က်ြန္ေတာ္အျမင္ရဲ႕ပထမဆံုး  
ဖန္ဆင္းရွင္ဟာ  ေဝေဝဇင္ျဖစ္သလို ၊
က်ြန္ေတာ္ရဲ႕အခ်စ္ဆံုးခ်စ္သူ  
မမထိပ္ကေတာ့   အိမ္မက္၌သာ  
ျမင္ေတြ႕ခဲ႔သည္ ၊
'' ေရာ႔ . . . ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ ''
'' နင္ကလဲ . . . ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ ၊ ငါေနမေကာင္းျဖစ္လို႔  မေသဘူး ၊ နင္ဆန္ျပဳတ္တိုက္မွပဲ ေသမယ္ထင္တယ္ ''
'' ေပါက္ကရေတြမေျပာနဲ႔ . . . ေသာက္စရာရွိတာေသာက္ ''
'' ခဏ , ဖုန္းလာလို႔ ''
'' ေျပာ , ေျပာ ''
'' သက္သာသြားပါျပီ မမ , ရပါတယ္ ,
မနက္ျဖန္ဆို  အလုပ္ျပန္ဆင္းနိုင္ပါျပီ 
အိမ္မက္လွလွမက္ေစေနာ္ မမ ''
'' နင္မမနဲ႔ ဖုန္းေျပာျပီးျပီလားး ''
'' ျပီးျပီ , ''
'' သူလာမႀကည့္ဘူးလား ၊ ''
'' ဒီေန႔သူအလုပ္ရႈပ္ေနလို႔တဲ႔ မနက္ျဖန္လာႀကည့္မယ္တဲ႔  ဒါနဲ႔ 
ငါကလဲ သက္သာသြားျပီလို႔  
စိတ္မပူပါနဲ႔ေတာ့လို႔  ေျပာလိုက္တယ္ ''
'' နင္ , နင္မမကို  သိပ္ခ်စ္တယ္ေနာ္ ''
'' ခ်စ္သူေတြေလ , နင္ကလဲ ''
'' ေအးပါ , အကယ္၍ . . . တစ္ေန႔ , ငါေသသြားရင္ေရာ , နင္ , နင္မမကို  
ခ်စ္အုန္းမွာလား ''
'' နင္ကလဲ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ ၊ 
ဆန္ျပဳတ္ေတြ ေအးေနျပီ ''
'' အဲ႔ဒီတစ္ေန႔ေရာက္ရင္  
 နင္,ေက်ာ္လႊားနိုင္ေအာင္  ႀကိဳးစားေနာ္ ကိုကို , ငါျပန္ေတာ့မယ္ ''
( ေဝေဝရယ္  နင္စကားလံုးေတြက  ငါရင္ခြင္ကိုေရာက္ေတာ့ 
မီးျမားေတြ  ျဖစ္ေနပါလား ၊ )
ေနေကာင္းကာစ  မနက္၌  အလုပ္သြားဖို႔  ျပင္ဆင္လ်ွက္   အိမ္ေရွ႕ျပတင္းေပါက္ကို  လွမ္းႀကည့္လိုက္စဥ္  ေဝေဝဟာ 
ပန္းပင္ေလးမ်ားကို  ေရေလာင္းေနေလသည္ ၊
'' ငါ အလုပ္သြားေတာ့မယ္ေနာ္  ေဝေဝ ''
က်ြန္ေတာ္လွမ္းနူတ္ဆက္လိုက္ေပမယ့္  ေဝေဝက  ျပန္မနူတ္မဆက္ပဲ  လက္သီးေထာင္ျပေလသည္ ၊ 
အဲ႔ဒီလို  ခပ္ဆတ္ဆတ္ သူ႔ရဲ႕အမူအယာက  
က်ြန္ေတာ္ကို  ဆြဲခ်ဴ ပ္ေနွာင္ေစေတာ့သည္ ၊ 
ရံုးဆင္းတာနွင့္ မမနဲ႕ေတြ႕တယ္ ၊ ဒါကေတာ့  ထံုးစံတခုမဟုတ္ေပမယ့္ က်ြန္ေတာ္အသဲနွလံုးရဲ႕ ေစခိုင္းမႈ႕ေႀကာင့္တည္း ၊
မမရဲ႕အမူအယာကလဲ  ဒီေန႔ ခါတိုင္းနွင့္မတူ . ,  
'' မမ , မ်က္နွာမေကာင္းပါလား , ဘာျဖစ္လို႔လဲ ''
'' ေမာင္,ကို မရွင္းတာေမးစရာရွိလို႔ ,
အမွန္အတိုင္း ေျဖေနာ္ ''
'' ေမးေလ မမ ''
'' ေဝေဝဇင္က  ေမာင္နဲ႔ ''
'' သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြပါ , 
ဘာလို႔ေမးတာလဲ  မမ ''
'' ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး , 
မမ,ေမာင့္ကို တခုေတာ့ ေျပာထားမယ္ေနာ္ ., 
မမ,ေမာင့္ကို ယံုတယ္ , 
အဲ႔ေတာ့ ေမာင့္ကလဲ  
မမယံုေအာင္ေနေပးပါေနာ္ ''
'' ေမာင္က အခုဘာလိုေတြျဖစ္ေနလို႔လဲ  ''
'' အခုေတာ့ မျဖစ္ေသးပါဘူး , ဒါေပမယ့္ . . . ေနာင္တခ်ိန္ ျဖစ္လာမွာစိုးလို႔ ေျပာတာ , ''
'' မမေျပာတဲ႔အတိုင္း ေမာင္,ေနပါ့မယ္''
'' ကတိေနာ္ , ''
'' အင္းပါ , ဒါနဲ႔  မမကို  ေမာင္ေျပာစရာရွိတယ္ ''
'' ဘာလဲေမာင္ , ေျပာေလ ''
'' ေမာင္,ရည္ရြယ္ခ်က္ 
ေအာင္ျမင္ရင္ မမကိုလက္ထပ္ပါရေစလို႔ ၊ 
ေနာက္ျပီး ဒီအေတာအတြင္း  
ေမာင္,ႀကိဳးစားေနသမ်ွ ကာလပတ္လံုး ေမာင့္အနားမွာပဲ ရွိေနေပးပါေနာ္ ''
'' အမယ္, ေမာင္ ့,ရည္ရြယ္ခ်က္ 
ျပည့္စံုတဲ႔အခ်ိန္က ေမာင့္ အဘိုးႀကီးျဖစ္မွဆိုရင္
မမကလဲ အဖြားႀကီးအျဖစ္ခံျပီး ေစာင့္ေနပါ့မယ္လို႔ေနာ္ ''
'' မရြဲ႕နဲ႔မမ ၊
 ေမာင့္,နယ္ကို  အလုပ္ကိစၥနဲ႔သြားဖို႔ရွိတယ္ ၊ 
ဟိုမွာ တစ္လေလာက္ႀကာမယ္ ၊ ''
'' အဟုတ္လား ေမာင္ , 
ဘယ္ေတာ့သြားရမွာလဲ ''
'' မနက္ျဖန္ ''
'' ဟာ , ေမာင္ကလဲ ခ်က္ျခင္းႀကီး 
မမကို အခုမွအသိေပးတယ္ေပါ့ ''
'' အဲ႔လိုမဟုတ္ပါဘူး , ေမာင္လဲ  ဒီေန႔မွ  သိတာ ၊ 
ရံုးခ်ဴ ပ္က  စာေရာက္လာတာေလ ၊ ''
'' ဟင္း,ခ်က္ခ်င္းႀကီးေနာ္ ,
 ႀကိဳလဲအေႀကာင္းမႀကားဘူး ''
'' အေရးႀကီးလို႔ ျဖစ္မွာေပါ့ , မမ ''
'' မမလြမ္းရအုန္းမွာေပါ့ ''
'' မမကလဲ , တစ္လထဲပါ , မႀကာပါဘူးး ''
'' ေမာင္ကလဲ , တစ္လမေျပာနဲ႔ 
တစ္ရက္မေတြ႕ရ မျမင္ရရင္ေတာင္ 
မခံစားနိုင္တာကို ,
 ဘာလဲ , ေမာင့္ကမခံစားရဘူးလားး ''
'' မဟုတ္ပါဘူး, ဒါေပမယ့္ . . .
အလုပ္ကိစၥဆိုေတာ့  ေမာင္ သြားမွျဖစ္မယ္ေလ ၊ ဒါမွလဲ ေမာင္ ,ရည္ရြယ္ခ်က္ေအာင္ျမင္နိုင္မွာေပါ့ , ''
'' အင္းပါ , အဲ႔ဒါဆို မနက္ျဖန္သြားမွာေပါ့ ''
'' ဟုတ္တယ္ ၊ မနက္ျဖန္ နံနက္ , ''
'' ဟိုေရာက္ရင္  ဖုန္းဆက္ဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္ , ေမ့လို႔ကေတာ့  ျပန္လာရင္ မလြယ္ဘူးမွတ္ ''
'' ၂၄ နာရီတစ္ရက္ ၊ တစ္ရက္ကို  ၂၆ခါ  ဖုန္းဆက္မယ္ ၊ တကယ္ေျပာတာပါ  မမ ၊ ''
'' ေမာင့္ ကတိ ၊ေမာင္တည္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ ၊ ''
( ခ်စ္သူကို  ေနဝင္ဆည္းဆာမွာ 
ရင္၌ေထြးထားခြင့္ရတာဟာ  အဆိုးဆံုးကံဟုသတ္မွတ္လို႔ရတယ္ )
က်ြန္ေတာ္အိမ္သို႔ေရာက္ေသာ္  
လမ္းမထက္ကို  လွမ္းႀကည့္လိုက္ရာ
ခေလးတအုပ္နွင့္ ေဝေဝ ႀကိဳးခုန္ေနတယ္ ၊ 
'' လူႀကီးဆိုတာ  ညာတတ္တယ္ 
ကေလးေတြ သတိထားေနာ္ ''
'' မညာပါဘူး  ဦးဦးရဲ႕  ဒီမမက  
သမီးတို႔နဲ႔အတူတူ ကစားေပးေနတာပါ ''
'' ဘာ  , ဦးဦး ဟုတ္လားး ''
'' ကိုကို ဘာေျပာခ်င္လဲ ၊
 ခေလးက အျမင္မွန္တယ္သိလားး ''
'' ေအးပါဟယ္ . , ငါလဲဘာမွမေျပာခ်င္ပါဘူးး ''
````` ဟ ာ းး းး ဟားးး ဟ ားး းးး ´´´´´
'' မရီနဲ႔, အဲ႔ဒါမ်ိဴ း လံုးဝမႀကိဳက္ဘူး ''
'' ကိုကို အပိုမေျပာနဲ႔ သတၱိရွိရင္  
ျပိဳင္ခုန္မယ္ေလ ''
'' နင္ , ငါကို စိန္ေခၚတာလား ''
'' လာေလ,''
'' ရတယ္ , ငါက ေယာက္က်ာၤးေလးဆိုျပီး  ႀကိဳးမခုန္တတ္ဘူး မထင္နဲ႔ ၊ 
ေျခတေပါင္က်ိဴ း ၊ 
ေျခေျခာက္ေပါင္က်ိဴ း ဆိုတာ
ငါငယ္ငယ္ထဲက  ကစားလာတာ ''
'' လာပါ , အေျပာမႀကီးနဲ႔ ''
'' ခ်ြတ္ျပီေနာ္ ''
'' ဟဲ႔ ဟဲ႔ , ''
'' မပူပါနဲ႔ , ပုဆိုးေအာက္မွာ  
ေဘာင္းဘီပါ ပါတယ္ ၊
 ကဲ . . . စျပီ ၊
နင္အရင္ ခုန္မွာလားး , 
ငါအရင္ ခုန္ရမွာလားး ''
'' ကိုကို အရင္ ခုန္ ''
'' ႀကည့္ထား , 
ေျခတေပါင္က်ိဴ းခုန္တယ္ဆိုတာ
ဒီလိုေလး ခုန္လိုက္ရင္ , 
အမေလးေငး , ေသပါျပီ , 
ခေလးေတြ ဘာလို႔ႀကိဳးကို က်ယ္လိုက္တာလဲ ''
````` မက်ယ္ပါဘူး , ဒီအတိုင္းပါပဲ ´´´´´
'' ကိုကို ဘာမွရွဴံ းမဲ မဲမေနနဲ႔ ''
'' ငါ ဒူးျပဲသြားျပီ ''
'' နည္းေသးတယ္ , ေဝနဲ႔လာျပိဳင္လာကိုး ''
'' ဒီတပြဲ ငါရွဴံ းေပမယ့္  
ေနာက္တစ္ပြဲ ငါနိုင္ရမယ္ကြ ၊ 
ဒါမွငါကြ ''
'' အပိုမေျပာနဲ႔ ေဝ ခုန္ျပီးျပီ ,
ေဝနိုင္တယ္ေနာ္ ,
ကိုကို ခုန္အလွည့္ ''
'' ကေလးေတြ လည္တယ္ဆိုတာ
လူႀကီးက  သနားတယ္ ၊ 
ဒီတခါလဲ  ငါခုန္ရင္ 
 မင္းတို႔ ႀကိဳးကိုအက်ယ္ႀကီး လုပ္မွာမလားး ၊ 
မရဘူးး ၊ လူတစ္ေယာက္ဟာ
နွစ္ခါ ဘယ္ေတာ့မွမရွံဴ းဘူး ၊
အင့္ , ဒီလိုထပ္ခုန္ျပီး , 
ဒီလိုေလး ေလး ေလး အမေလး  ျပဲသြားျပန္ျပီ  ဒူးး ''
'' ကဲ . . . ထ ၊ ကိုကို မရွက္ဘူးလား ၊ 
ဒါေလး ခုန္တာေတာင္ မရဘူး ၊ 
ဒီမွာႀကည့္  ဒီလိုခုန္ရတယ္ဟဲ႔ ၊ ''
'' ငါ ခုန္တာက  နင္ထက္ပိုက်ြမ္းတယ္ ၊ ဒီကေလးေတြေပါ့ ၊ ပထမ ငါခုန္ေတာ့ သူတို႔ကႀကိဳးကိုက်ယ္လိုက္ေတာ့ ၊ 
ဒုတိယလဲ ထပ္ျပီး ႀကိဳးက်ယ္အုန္းမယ္ထင္တာေပါ့ ၊ ဒါနဲ႔ပဲ အရွိန္နဲ႔ခုန္ေတာ့
သူတို႔ကႀကိဳးမက်ယ္ပဲ  ဒီအတိုင္းထားေတာ့  ငါကအရွိန္လြန္ျပီး  ေျမာင္းထဲေရာက္ရတာေပါ့ ''
'' ကေလးေတြ  ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ ၊ ေနာက္ေန႔က်မွ  
မမေဝ, မင္းတို႔နဲ႔ဆက္ကစားမယ္ေနာ္ , 
အခုေတာ့  မမေဝ,ေမာလို႔ ေတာ္ျပီ , ''
ကေလးေတြအားလံုးလဲ ေဝေဝစကားေႀကာင့္  အားလံုးအိမ္ျပန္ေလေတာ့သည္ ၊ 
ဒီအခါ ေဝေဝနွင့္က်ြန္ေတာ္
နွစ္ေယာက္ထဲသာက်န္ေလခဲ႔သည္ ၊ 
'' ကိုကို  , ဒဏ္ရာကို  ေဆးသိပ္လိုက္အုန္း ,
 ေတာ္ႀကာ  ပိုးေတြဝင္ကုန္မယ္ ''
'' ရပါတယ္ , သိပ္မွဒဏ္ရာမျဖစ္တာ ၊
မနက္ျဖန္ဆို ေပ်ာက္သြားမွာပါ ''
'' မေပါ့နဲ႔ ကိုကို အဲ႔လိုေပါ့ပ်က္ပ်က္နိုင္လို႔  ကိုကို,ကိုစိတ္တိုတာ သိလား ၊ 
ခဏေနအုန္း . . . ေဝ,အိမ္မွာ  အရက္ျပန္သြားယူလိုက္အုန္းမယ္ ''
က်ြန္ေတာ္ဒဏ္ရာကို
စိုးရိမ္မႈ႕မ်ားစြာျဖင့္ ေဝေဝတစ္ယာက္
သူ႔အိမ္၌ အရက္ျပန္နွင့္ ဂြမ္း ၊
 ျပီးေတာ့  ပတ္တီးပါ ယူလာခဲ႔ေလသည္ ၊ 
( ေဝရယ္  ခ်စ္ရက္တစ္ရက္လြမ္းညတစ္ေထာင္
လဲလွယ္ရမယ္ဆိုရင္   ေနမဝင္အခ်စ္နွင့္
 ေလမႈန္ေတြကိုနုပ်ိဴ ေစခဲ႔မယ္ )
'' နင္ကလဲ  ငါဒဏ္ရာက  ေသးေသးပါ ၊ ပတ္တီးစည္းစရာမလိုပါဘူး ၊ ''
'' ျပစမ္း , ကိုကို ဒူးကဒဏ္ရာ ''
'' ဒီမွာေလ , ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ''
'' ကိုကို ေသခ်ာျပန္ႀကည့္အုန္း , 
ေသြးေတြဒီေလာက္ စီးယိုက်ေနတာကို ၊ 
ဘာမွမျဖစ္ဘူး ဟုတ္လားး ''
ေဝေဝေျပာေတာ့မွ  က်ြန္ေတာ္ဒူးရဲ႕ဒဏ္ရာကို  က်ြန္ေတာ္ျပန္ႀကည့္ေတာ့မွ  
မထင္ရဘူး ဒဏ္ရာက  ပိုနက္ျပီး
ေသြးေတြစီးက်လာေလတယ္ ၊
'' အ ား ၊ နာတယ္ ၊ 
စပ္လိုက္တာဟာ ,
ေတာ္ျပီ , အရက္ျပန္ ဆက္မတို႔နဲ႔ေတာ့ ''
'' ေယာက္က်ာၤးမဟုတ္တဲ႔အတိုင္းပဲ . . . 
ေအာင့္ခံဟာ ၊ အရက္ျပန္တို႔မွ ပိုးေသမွာ ၊ ''
'' ရျပီလား ''
'' ျပီးျပီ,ပတ္တီးကို  ျပန္မျဖည္နဲ႔ေနာ္ , 
ေဆးသိပ္ထားတာ  အလကားျဖစ္သြားမယ္ ''
'' ေအးပါ,ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ''
'' ဘာကို ေက်းဇူးတင္တာလဲ ''
'' ငါ , ဒဏ္ရာကို  ပတ္တီးစည္းလို႔ေလ ''
'' ကိုကိုကလဲ , ''
ေဝေဝကို  က်ြန္ေတာ္ေထြးဖက္ခ်င္ေပမယ့္  ေထြးမဖက္ရဲခဲ႔ဘူး ၊ က်ြန္ေတာ္က  သူရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းျဖစ္ေနလို႔ပဲ ၊
ခေလးဘဝတည္းက  အရြယ္ေရာက္တဲ႔အထိ  သူ႔ကိုခ်စ္ခဲ႔တယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ … ဖြင့္ေျပာလိုက္ရင္  အခြင့္အေရးယူတယ္ ျဖစ္မွာစိုးလို႔ ၊ 
တိုးတိတ္တိတ္  ရင္၌ခံစားေနရ၏ ၊
ေဝေဝက  ခပ္ဆတ္ဆတ္အက်င့္ရွိေတာ့  က်ြန္ေတာ္သူ႔ကို  ''ခ်စ္တယ္ ''လို႔  ေျပာလိုက္ရင္  သူ၊က်ြန္ေတာ္ကို  မုန္းသြားမွာ  ခ်စ္စိုးထိတ္မိသည္ ၊ 
ဒါနဲ႔ပဲ . . . မမနဲ႔ေတြ႕ျပီး  က်ြန္ေတာ္နွင့္မမတို႔  ခ်စ္သူျဖစ္လာႀကတယ္ ၊ 
( အေကာင္းဆံုးတခုကို  ေရြးခ်ယ္နိုင္ခြင့္  ကိုယ့္မွာမရွိေသာ္လဲ
အဆိုးဆံုးတခုကိုေတာ့  
မေရြးခ်ယ္ပါရေစနဲ႔ေနာ္  ေဝေဝ )
'' ကိုကို , ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလဲ ''
'' ငါ,မနက္ျဖန္နံနက္  , နယ္ကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔သြားဖို႔ရွိတယ္ ၊ တစ္လေလာက္ႀကာမယ္ ''
'' ကိုကို ''
'' ငါနယ္က ျပန္လာရင္
နင္ အတြက္  ဘာလက္ေဆာင္ဝယ္ခဲ႔ေပးရမလဲ ၊ ''
'' ဝယ္တဲ႔လက္ေဆာင္ကို , ေဝ,မလိုခ်င္ဘူး ၊ ေဝ,လိုခ်င္တဲ႔ လက္ေဆာင္က  ကိုကိုနယ္က  ျပန္လာရင္  ေဝ,ကို အရင္ကခင္မင္မႈ႕မ်ိဴ းထက္  ပိုတဲ႔သံေယာဇဥ္တခုကိုပဲ လိုခ်င္တယ္
ျဖစ္နိုင္မလား ကိုကို '' 
'' ေပးနိုင္ေအာင္  ႀကိဳးစားပါ့မယ္ ''
'' ေဝ,ေပ်ာ္လိုက္တာ  ကိုကိုရယ္ ''
'' ဘာလို႔လဲဟင္ ''
'' ကိုကိုနဲ႔ေဝ,အခုလို  ညတညမွာ အတူတူရွိေနလို႔ေလ ၊ 
အကယ္၍  ေဝ.,သာ  ေသသြားခဲ႔ရင္ … … …  ''
'' ဘာစကားေတြေျပာေနတာလဲ , နမိတ္မရွိတဲ႔စကားေတြ မေျပာပါနဲ႔ , ''
'' ေဝ,တခုေမးမယ္ ,ကိုကို ''
'' ေမးေလ ''
'' ခ်စ္သူနဲ႔သူငယ္ခ်င္းေကာင္း
ဘယ္အရာက  ပိုအေရးပါလဲ ''
'' ဟင္း, ခ်စ္သူဆိုတာက  အသဲနွလံုး ၊
သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုတာက ရင္ဘတ္ႀကီးတခု ၊ အသဲနွလံုးဆိုတဲ႔ ခ်စ္သူမရွိရင္လဲ  
ေသသြားနိုင္သလို ၊
အသဲနွလံုးဆိုတာကလဲ  
ရင္ဘတ္ႀကီးမရွိရင္  သူမရွိနိုင္ဘူး ၊
အေရးပါဆံုးကေတာ့   ရင္ဘတ္ႀကီးတခုေပါ့ , ''
'' ကိုကို,တကယ္ေျပာေနတာလား ''
'' ဒီစကားကို  မမအေရွ႕မွာလဲ ေျပာရဲတယ္ ၊ 
နင္နဲ႔ငါရဲ႕  သံေယာဇဥ္က  ခေလးဘဝထဲက ၊ မမနဲ႔ငါရဲ႕ သံေယာဇဥ္က  မေန႔တေန႔ကမွပါ ၊ ဒီေလာက္ဆို  နင္သိသင့္ျပီေနာ္ ''
'' သိပါျပီ,အကယ္၍ . . .
 ေဝ,ေသျပီးသရဲမျဖစ္ေနရင္ေရာ ,
ကိုကိုက ေဝ,ကိုနွင္ထုတ္မွာလားး ''
'' ေတာ္ျပီဟာ ,
 ငါအိပ္ေတာ့မယ္ ,နင္က ဘာစကားေတြေျပာမွန္းမသိဘူး , ''
'' အင္းပါ,ကိုကို,အိပ္ခ်င္တယ္ဆိုလဲ
အိပ္ေလ, မနက္အေစာႀကီး 
နယ္ကိုသြားရမွာမလား , 
အဲ႔ဒါဆို ေဝ,လဲ အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ ''
ရုတ္တရက္ ေဝေဝ,က  က်ြန္ေတာ္ပါးျပင္ကို ညခင္းတဲ႔အနမ္းတပြင့္ေခ်ြခ်ခဲ႔ျပီး , 
က်န္ရစ္သူ က်ြန္ေတာ္အတြက္ကေတာ့  
ဒီညဟာ အေတာက္ပဆံုးညတညေပါ့ ၊
က်ြန္ေတာ္,ေတာ္ေတာ္နွင့္အိပ္မေပ်ာ္
ဒူးရဲ႕ဒဏ္ရာက  နာက်င္ေနသလား
ေဝေဝ,ရဲ႕ အျပံဳးရိပ္ေတြကပဲ 
က်ြန္ေတာ္ကို ညိဳ႕ဖမ္းလို႔ေနသလား ၊
ခြဲျခားမတတ္ခဲ႔ ၊ နိုးတဝက္
 အိပ္စက္မႈ႕တဝက္နွင့္
အိပ္ေရးမဝတဝနဲ႔ မိုးမလင္းခါနီး 
ေစာစာထ၍  ခရီးအတြက္ ျပင္ဆင္ျပီး
အိမ္ေရွ႕သို႔ ထြက္ခဲ႔ေလရာ . . . 
 ေဝေဝတို႔အိမ္ကို  တခ်က္လွမ္းေငးႀကည့္ရင္း , သက္ျပင္းတခ်က္နွင့္အတူ  ေျခဆက္ခဲ႔ေလသည္ ၊

××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××
`°´          `°´        `°´         `°´      `°´
ဒူးဒဏ္ရာတဖက္နွင့္က်ြန္ေတာ္မွာ  အလုပ္ပင္ပန္းတာက တစ္ေႀကာင္း
အိပ္ေနရင္း  အိမ္မက္ဆိုးေတြ
ကေယာင္ေျခာက္ျခား
ၿမင္မက္မိေတာ့သည္ ၊
အိမ္မက္ထဲမွာ  က်ြန္ေတာ္ဟာ
လူအေသအေလာင္းတခုကို   
ဖက္ေထြးျပီး  ငိုရွဴ ိက္ေနလ်ွက္ , 
ထိုရုပ္ေသထံမွ  ''ေမာင္''ဟူေသာေခၚသံ
ထြက္ေပၚလာခဲ႔ေလသည္ ၊ 
'' ေဝေဝ ''
က်ြန္ေတာ္အိမ္မက္မွ ေယာင္ျပီး
အျပင္၌  လွမ္းေခၚမိေန၏ ၊ 
ထိုညမွာေတာ့ က်ြန္ေတာ္ရဲ႕စိတ္ထဲ၌
တစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္  အလိုလိုဝမ္းနည္းမိေနသည္ ၊ 
ဒါေပမယ့္ . . . အဲ႔ဒီတစံုတစ္ဦးက  ဘယ္သူဆိုတာေတာ့  က်ြန္ေတာ္မသိခဲ႔ ။
(  အိမ္မက္ထဲက  ငိုေက်ြးသံေတြက
ခံစားမႈ႕ျပင္းထန္လြန္းရင္  
အျပင္ထိ ရိုက္ခတ္ေလတယ္ )

မမဆီသို႔ က်ြန္ေတာ္ဖုန္းဆက္ေသာ္လဲ , 
ဖုန္းက ဆက္လို႔မရခဲ႔ေခ် ၊ 
တစ္ေန႔ၿပီး တစ္ေန႔
ဖုန္းဆက္ေသာ္လဲ မရေခ် ၊အလုပ္ကိစၥေတြျပီးတဲ႔အခါမွာေတာ့က်ြန္ေတာ္အိမ္ကိုျပန္လာခဲ႔ေလရာ . . . ေဆာင္းတြင္းမွာမိုးေတြတဖြဲဖြဲရြာသြန္းလို႔ေပါ့ ၊ထီးမပါတဲ႔က်ြန္ေတာ္အတြက္   မိုးေရေတြစိုရြႊဲလို႔ . . . .  က်ြန္ေတာ္အိမ္ေရွ႕ကေန  ထီးတလက္နွင့္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရပ္ေနလ်ွက္တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး နီးကပ္သြားတဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ့ . . . ထီးတလက္နွင့္ရပ္ေနသူဟာ ., ( ေဝေဝ ) ,'
'' မိုးရြာႀကီးထဲ  ဘာထြက္လုပ္တာလဲ,
ေဝေဝ ''
'' ေမာင္,ကို  ေစာင့္ေနတာေလ ''
ေဝေဝထံမွ ''ေမာင္''ဟူေသာ  အသံထြက္ေပၚလာခဲ႔ေလရာ  
''ကိုကို''ေခၚေနက်  မဟုတ္ေတာ့ေပ ၊
'' ကိုယ္,ဒီေန႔ ျပန္ေရာက္မွန္း ႀကိဳသိေနလို႔လားး ''
'' ဟင့္အင္း , ရင္ထဲက  သိေနတာ ''
'' ေဝေဝ,နင္အိမ္မွာ  ဘယ္သူမွမရွိဘူးလား , ေမွာင္မဲေနတာပဲ ''
'' ဟင့္အင္း,ေဝ,တစ္ေယာက္ထဲ ,
ေဖေဖနဲ႔ေမေမက  
အမ်ိဴ းေတြဆီသြားလည္ႀကတယ္ ၊ ''
'' ေၾသာ္,နင္မလိုက္သြားဘူးလား ''
'' မလိုက္သြားဘူးေလ, ''
'' အင္း, ေနာက္မွ စကားေျပာေတာ့မယ္၊
ကိုယ္ခ်မ္းေနျပီ,အိမ္ထဲဝင္ေတာ့မယ္''
ေဝေဝကို နူတ္ဆက္ခဲ႔ျပီး
က်ြန္ေတာ္အိမ္ထဲသို႔ ဝင္ခဲ႔ေလသည္ ၊
'' ဟင္,ေဝေဝ ''
'' ဘာေတြအံ႔ၾသေနလဲ ၊ 
ခါတိုင္းလဲ ေမာင့္အိမ္ကို ဝင္ ထြက္ေနတာပဲ ၊ 
အခုမွ အထူးအဆန္းျဖစ္ေနလား ေမာင္ ''
'' ကိုကိုေခၚရာကေန  ဘယ္လိုျဖစ္ျပီး
ေမာင္ ျဖစ္သြားတာလဲ ''
'' အဲ႔လိုေခၚတာ မႀကိဳက္လို႔လား ''
'' ေဝေဝ ''
'' ေျပာေလ ''
'' နင္ကို  ႀကည့္ရတာ  ထူးဆန္းေနသလိုပဲ ''
'' ေဝ,က  ဘာထူးဆန္းလို႔လဲ ''
'' ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ''
'' ေဝ,ေျပာထားတဲ႔  
လက္ေဆာင္ပါလာ လား ေမာင္ ''
'' ပါတယ္ , သံေယာဇဥ္အျပည့္ပါပဲ ''
'' ေဝ,အိပ္ခ်င္ေနျပီ ၊ 
ေဝ.,ကို ပံုေျပာျပပါလား ေမာင္ ''
'' ကိုယ္မင္းကို  အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္၊ ''
'' ေဝ,ဒီမွာပဲ  အိပ္မွာ ၊ 
ညတိုင္း ဒီမွာပဲ အိပ္မွာ  ''
ေဝေဝရဲ႕စကားကိုက်ြန္ေတာ္ရီခ်င္မိသြားတယ္ ၊
'' ဘာရီေနတာလဲ , ''
''  ကိုယ္အနားမွာ ေဝေဝ ,
 မင္းသာရွိေနရင္   , ေဝေဝသာ 
ကိုယ့္ကိုမမုန္းရင္က်န္တဲ႔အရာကိုစြန္႔ရဲတယ္ ''
'' ဒီစကားကို  ဘာလို႔အခုမွေျပာရတာလဲ ,
ဟိုးတခ်ိန္တုန္းက  ဘာလို႔မေျပာခဲ႔လဲ ''
'' စကားတစ္ခြန္းက  မေျပာင္းဘူး ၊
ဒါေပမယ့္ . . . 
အခ်ိန္အခါအေပၚမူတည္သြားရင္
ေျပာင္းလဲနိုင္တယ္ေလ ၊ ''
'' ပံုေျပာျပ , အိပ္ေတာ့မယ္ ''
'' ကိုယ္မွ , ပံုမေျပာတတ္တာ ''
'' အဲ႔ဒါဆို  သီခ်င္းဆိုျပ ''
'' ကိုယ္မွ သီခ်င္းမဆိုတတ္တာ ''
'' ဟာ , အဲ႔ဒါဆို  ကဗ်ာရြတ္ျပ ''
''ကိုယ္မွ ကဗ်ာမေရးတတ္တာ ''
'' အဲ႔ဒါဆိုလဲ,ရတယ္ ၊ 
တညလံုးမအိပ္ပဲနဲ႔  ေသာင္းက်န္းျပမယ္ ''
'' ရိုးရိုးေလး ေခ်ာ႔သိပ္မယ္ေလ ''
'' ဘယ္လို ေခ်ာ႔သိပ္မွာလဲ  ''
'' ေဝေဝရဲ႕မ်က္ေတာင္
 ေမွးေကာ့ဆင္းလာတဲ႔အထိ , 
ကိုယ္,ရိုးရိုးေလး ေခ်ာ႔သိပ္မယ္ ,''
'' ျပီးေရာ ၊ ေဝ,မအိပ္လို႔ကေတာ့ 
ေမာင္,လဲ  အိပ္ဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔ ''
(  ကာရန္မညီတဲ႔ ရင္ခုန္သံစည္းခ်က္ေတြနဲ႔  နွလံုးသားရဲ႕လႈပ္ရွားသံေတြဟာ  
ေဝေဝ, မင္းကို ရိုးရိုးေလးအိပ္ေပ်ာ္ေစမွာပါ )

မနက္မိုးလင္းတဲ႔အခါမွာေတာ့  
က်ြန္ေတာ္နိုးထလာရာ   ေဝေဝကိုလွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့  မျမင္ခဲ႔ ၊ လိုက္ေအာ္ေခၚေသာ္လဲ  သူအသံမႀကားခဲ႔ ၊ သူအိမ္ျပန္သြားျပီထင္တယ္ဟု  
 က်ြန္ေတာ္စိတ္ထဲ မွတ္ယူမိတယ္ ၊
အလုပ္သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ျပီး  လမ္းသို႔ထြက္လာရာ . . . ေဝေဝအိမ္သို႔  လွမ္းႀကည့္ေနမိ၏ ၊ 
အတန္ငယ္ ႀကည့္၍  အလုပ္ကို သြားခဲ႔ေလေတာ့သည္ ၊
က်ြန္ေတာ္ အလုပ္က 
သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕မ်က္နွာက မေကာင္း ၊
 သူတို႔ေတြ မ်က္နွာမေကာင္းတာ  က်ြန္ေတာ္နွင့္ပတ္သတ္ေနပံုရတယ္ ၊
ညေနရံုးဆင္းခ်ိန္မွာေတာ့ . . .
က်ြန္ေတာ္ဆီ ကိုခင္ေအာင္ေရာက္လာျပီး . ,
'' ေရာ့ , မင္း မမက မင္းလာရင္ ဒီစာေပးဖို႔ မွာထားခဲ႔တယ္ ''
'' မမက ဘာျဖစ္လို႔လဲ ''
ကိုခင္ေအာင္က ေဒါသေတြထြက္ျပီး
ရုတ္တရက္ . , က်ြန္ေတာ္ကို  ဖ်တ္ထိုးခ်လိုက္ေလေတာ့သည္ ၊
'' ကိုခင္ေအာင္ , ဘာလို႔လဲ ''
'' ဘာလို႔လဲ , ဟုတ္လား ,
မင္းရဲ႕ၿပတ္သားမႈ႕မရွိတဲ႔  လုပ္ရပ္ကို
မင္းစဥ္းစားဖူးလားး ,  မမကိုလဲ မင္းခ်စ္တယ္ , ျပီးေတာ့  မင္းအိမ္ေဘးနားက  
ငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ႔  ေဝေဝကိုလဲ  
မင္း မစြန္႔လႊတ္ရဲဘူး , 
မင္း အခုဘာလုပ္မွာလဲ , 
မမက ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဟုတ္လား , 
အခု မင္းမမက  မရွိေတာ့ဘူး ၊ 
အက္စီးဒင့္ျဖစ္ျပီး 
 ေဆးရံုေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ  ဆံုးသြားျပီ ၊
 သူေရးခဲ႔တဲ႔ ဒီစာေလးပဲ  
သူအစား ရွိေတာ့တယ္ ၊ 
ေနာက္ျပီး  ငါတခုေျပာဖို႔ ေမ့သြားတယ္ ၊ 
မင္း နယ္ကို သြားတုန္း
 နွလံုးေရာဂါနဲ႔ ေဝေဝလဲဆံုးပါးသြားတယ္ , 
ဒါလဲ မင္းမသိဘူးမလား , 
ေဝေဝက  ငယ္ငယ္ေလးတည္းက  နွလံုးေရာဂါရွိတယ္ဆိုတာလဲ 
မင္းမသိဘူးမလား ,  
ဘယ္သိမလဲ ,မင္းက   မင္းစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔တခုထဲအတြက္ 
အသဲေတြကို ကစားခဲ႔တာကိုး ''
'' မမ,က အက္စီးဒင့္ျဖစ္ျပီး
မရွိေတာ့ဘူး , ဟုတ္လား
ျပီးေတာ့ , ေဝေဝကလဲ နွလံုးေရာဂါနဲ႔
ဆံုးပါးသြားခဲ႔တယ္ , 
ေသခ်ာလို႔လားကိုခင္ေအာင္ , 
မေန႔ညက  ေဝေဝနဲ႔က်ြန္ေတာ္အတူတူ ရွိခဲ႔တယ္ ၊
ေနာက္ျပီး , မမကေကာ  
ေဆးရံုကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္း  
ဆံုးသြားတယ္ဆိုေတာ့  ဒီစာကို
 သူဘယ္လိုေပးမလဲ ''
'' ရူးျပီလား , မင္းရူးသြားျပီ , 
ငါအခုေျပာေနတာေတြက  အမွန္ေတြ
မင္းအခု ငါ့ကိုေျပာေနတာေတြက
မင္းရဲ႕စိတၱဇရူးေႀကာင္ေႀကာင္ကြ ,
မင္းမမကဒီစာကို  
ငါဆီေပးျပီး  အျပန္မွာ 
အက္စီးဒင့္ျဖစ္ျပီး ဆံုးသြားတာ ၊ 
မယံုသလို  ငါကို  မင္းလာမႀကည့္နဲ႔
ငါေျပာတာေတြက  အမွန္ေတြ ''
'' ဆိုးဝါးလြန္းတယ္ဗ်ာ ''
'' အဲ႔ဒီစာကို  မင္းဖတ္မွာလား ''
'' စာကို စာအတိုင္းထားလိုက္ပါေတာ့
က်ြန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ ကိုခင္ေအာင္ ''
'' မင္း ေျခေထာက္က  ဘာျဖစ္တာလဲ ၊ ငါထိုးလိုက္တာ အရွိန္လြန္လို႔  
မင္း လဲက်ရင္း တခုခုနဲ႔ေျခေထာက္ ခိုက္မိသြားတာလား ''
'' မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ၊ ဒူးဒဏ္ကပါ ၊ နယ္ကိုမသြားခင္တုန္းက ရထားတဲ႔ ဒဏ္ရာပါ ၊ ေဆးထပ္မထည့္ေတာ့ မေပ်ာက္နိုင္ေသးဘူးေပါ့ဗ်ာ ၊ ကိုခင္ေအာင္နဲ႔မဆိုင္ပါဘူး , 
က်ြန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ , ေမွာင္ေနျပီ ''
ကိုခင္ေအာင္ကို  နူတ္ဆက္ခဲ႔ျပီး
အိမ္ကို ျပန္လာေသာ က်ြန္ေတာ္ဟာ
 လမ္းကိုေသခ်ာစြာ မေလ်ွာက္နိုင္ေတာ့တဲ႔အထိ  ဒူးဒဏ္ရာရဲ႕ နိွပ္စက္မႈ႕ကိုခံရေလသည္ ၊ အျဖစ္အပ်က္ေလးတခုကို မႀကာခင္မွာတင္  ျပီးဆံုးလိုက္ေတာ့၏ ၊ 
( အိမ္အျပန္ ရီေဝေဝ  ၊ ေမွာင္ေျခနက္တဲ႔  ညစခန္း ၊ 
အလင္းေရာင္ေတြ တျဖည္းျဖည္းအားကုန္ခမ္း
သြားေတာ့သည္ ၊ )
{ ဘယ္သ႔ူအတြက္က်တဲ႔ မ်က္ရည္က 
ဘယ္သ႔ူအတြက္ သစၥာျဖစ္မလဲ ၊ }
အိမ္အျပန္လမ္းကို  အားစိုက္ေလ်ွာက္လွမ္းရင္း 
 မမနဲ႔က်ြန္ေတာ္ ေတြ႕ဆံုခဲ႔၍ , 
က်ြန္ေတာ္ရဲ႕ အႀကည့္က
ေငးမိႈင္ျငိေနေတာ့သည္ ၊
က်ြန္ေတာ္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကေန  မမေျပာေသာ
စကားမ်ား တိုးညင္စြာ ႀကားခဲ႔ရတယ္ ၊
မမက က်ြန္ေတာ္ကို ေက်ာခိုင္းလ်ွက္ 
ခရီးတခု ဆက္ေန၏ ၊
အိမ္ထဲသို႔  က်ြန္ေတာ္လွမ္းအဝင္မွာ
ျမင္ေတြ႕ရတာက  ( ေဝေဝ )
က်ြန္ေတာ္ ေဝေဝကို  ဘာမွမေျပာပဲ
အိမ္ထဲသို႔  ဝင္ခဲ႔ျပီး   
အခန္းေထာင့္ကထိုင္ခံုေလးမွာ  
လဲေလ်ာင္းမွီရင္း ထိုင္လိုက္ေလေတာ့သည္ ၊  စာရြက္ျဖဴ ေလးတရြက္ကို လွမ္းယူလိုက္ျပီး . , စကားလံုးမ်ား ခ်ေရးလိုက္ေတာ့သည္ ၊ 
ျပီးေတာ့ ,က်ြန္ေတာ္ ေဝေဝကို 
 ထိုစာရြက္ေလးကို  လွမ္းေပးလိုက္ေတာ့ ,
ေဝေဝက , ဖတ္ႀကည့္ရင္းနဲ႔ , မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္  ျပံဳးလာခဲ႔သည္ ၊
    ````` တည္ပါေစ , ေဝ ´´´´

အခ်စ္ေႏြခင္း
ရင္ကိုခြင္းရင္း
ဆင္းသက္ညွာေႀကြ
လြမ္းရုပ္ေခ်ြလို႔  
တည္ပါေစ ,ေဝ
ဆံုရက္ေစာင့္ေန ၊

အခ်စ္မိုးခင္း
ရင္ဆင့္ဆင္းရင္း
ထင္းလဲ႔ထစ္ဆိုင္း
လြမ္းရုပ္မိႈင္းလို႔
တည္ပါေစ , ေဝ
ဆံုရက္ေစာင့္ေန  ၊

မ်က္ရည္တစ္ပြင့္
သြန္းျဖိဳးဆင့္ရင္း
ရင္နင့္ေဝးျခင္း
လြမ္းရင္းတစ္ေနရာမွာ
တည္ပါေစ , ေဝ
မမုန္းေမ့ပဲ ေမာင့္ကိုေစာင့္ေန ''
တည္ပါေစ , ေဝ 
ေႀကြသက္ဆင္းရင္ 
ေမာင့္ ရင္ခြင္မွာ ထာဝရလာေန ''
တည္ပါေစ , ေဝ
လြမ္းရက္စက္ရင္
ေရႊရင္ညွာကို ဖြင့္ေဖာက္လြမ္းေစ ။
( ထိုညက  ထိုစာရြက္ေပၚက  စကားလံုးေတြကို
ေဝေဝနွင့္က်ြန္ေတာ္
အတူတူဖတ္ေနရင္းနဲ႔   ေနာက္ဆံုးမနက္ခင္းကို ေရာက္ေသာ္
ထိုစာရြက္ေလးသာ  အိမ္၌ သ႑ာန္တခုအျဖစ္  က်န္ရစ္ေနေလေတာ့သည္ ) ။ ။ ။
         
ညမင္းႀကယ္တံခြန္

No comments:

Post a Comment